To ma sens

+

To ma sens

Chata moja mchem porosła,

kiedyś piękna i wyniosła.

Ile wspomnień w niej tam siedzi,

gdzieś podziali się sąsiedzi.

Studnia wiejska z pyszną wodą,
prawie wyschła z mą urodą.

Wsie z chatami strzechą kryte,
dziś w mej pamięci ukryte.

Babcia w takiej chacie żyła,

jaka dobra ona była.

Tam chowałem się w stodole,

i na górze i na dole.

O  kamilo Majerczyków,
i duszo moich nawyków.

Dziś śladu nie ma po tobie,
a moi bliscy już w grobie.

Pomału zwija się chata,
kiedyś piękna i bogata.

I Duch co w tych progach gości,

z czasem  pozostawi kości.

Kiedy namiot w końcu zwiną,
z jaką duszo wyjdziesz miną.

Tu nie było miejsca dla mnie,
wszędzie mi się żyło marnie.

Dusza pałac znajdzie w Niebie

i taki w sam raz dla siebie.

Bo krzyż drogą jest do Nieba,

dusza pragnie go, jak chleba.

       Przed krzyżem wzdryga się ciało,

które cierpieć by nie chciało.

Kto z Twym Krzyżem się nie zmierzy,

to czy miłuje i wierzy.

Tyś taki tron obrał Sobie,
nim dałeś się złożyć w grobie.

Krzyż prosto w Niebo prowadzi,
człowiek niech się z Nim nie wadzi.

Mam i ja krzyż w życiu swoim,
spraw, by stał się także Twoim.

Tulę się do mego krzyża,
wszak on mnie do Ciebie zbliża.

Pod Twym Krzyżem ma sens życie,

cała reszta to jest tycie.