+

Więźniu i Zakładniku własnej Miłości.

1. Przed Twym Majestatem klękam,

serce ku Twej Chwale skłaniam,

i do Twego Serca pukam,

z nędznym duchem korzę, słaniam.

2. O, Hostio czysta i biała.

O, Żyjący Cudny Chlebie.

Duszo coś dla mnie cierpiała, 

tu na ziemi i Tam w Niebie.

3. W złotej tu JESTEŚ monstrancji,

promienistej niczym słońce.

Takiś cichy, w pięknej gracji

i Twe Serce tu bijące.

4. W rytmie przecudnej Miłości,

z Której kona, JEST w agonii.

Umierasz za me podłości,

Czy Twa Miłość mnie osłoni ?

5. O, Mój Żywy Cudny Chlebie.

Życiodajna Krwi Zbawienna.

Wciąż tak mało kocham Ciebie.

A ma dusza jest kamienna.

6. W Tym opłatku  Bóstwo skryłeś.

Utaiłeś Człowieczeństwo.

Na Pokarm nam Siebie dałeś.

Również Swe błogosławieństwo.

7. Wzrokiem Ciebie obejmuję !?

I cóż widzę oprócz chleba ?

Za mało Ciebie miłuję.

Głodu Prawdy więc mi trzeba.

8. Czekasz tak cierpliwie Panie,

jak Żebrak w ciemnicy siedzisz.

Od świtu, aż zmrok nastanie.

Ciągle myślisz, wzrokiem śledzisz.

9. Ile czasu marnotrawisz ?

Na głupoty i zabawy.

Własną pustką się udławisz.

Czyżbyś tak był nieciekawy ?

10.  Zapomniałeś, jak cię kocham ? 

Czekam wciąż na próżno Ciebie. 

A po nocach tęsknię,  szlocham.

Lepiej było Mi Tam w Niebie.

11. Codzień koło Mnie przechodzisz.

Nie przeżegnasz się, pokłonisz. 

Chuci za to swej dogodzisz.

A od Mej Miłości stronisz.

12. A Ja czekam, cię wyglądam.

Dzień po dniu i mięsiącami.

Miłości żebrzę, nie żądam.

Czekam ze swymi łaskami.

13. Co w tej mojej duszy siedzi ?

Że nie czuje Prawdy głodu.

Ciągle mnie ten kłamca śledzi.

Tyle Ci sprawiam zawodu.  

14.  Twe czekanie nie ma końca, 

ludziom wciąż czasu brakuje. 

O Miłości gorejąca,

Która Czasu nie marnuje.

15. Nie ma czasu dla Miłości,

Która Czasem JEST w Wieczności.

Za to jest czas na próżności.

O, ty marna doczesności.

***

Poświęcam Czcigodnej Alicji Lenczewskiej,

w dniu Jej narodzin dla Nieba.

Wstawiaj się za nami.