+
Przyjaźń, jak perła
1. Małża perłę w mękach rodzi
gdy ciało obce w nią wnika,
które do płaszcza jej wchodzi,
pozostaje i nie znika.
2. Ziarno piasku w niej uwiera.
i aż do bólu podrażnia.
Stres narasta, a nie znika,
dla mięczaka istna kaźnia.
3. Przyjaźń też się w trudach rodzi.
Co jest drogie to kosztuje.
Piękna Przyjaźń nie zawodzi,
za to, jak cudnie smakuje.
4. Blaszkostrzelna łzy swe roni,
wroga swego mocząc stale.
Wielki dramat w morskiej toni.
Jakże kochać trzeba trwale.
5. Płacz obiekt szczelnie otula
i warstwami doń przylega.
Tworzy się perlista kula.
Przyjaźń też na tym polega.
6. W końcu substancja twardnieje.
Tworzy się piękna polewa.
Perła przyjaźni istnieje.
Muszla już nie ubolewa.
7. Piękna niczym perła przyjaźń.
diamentowi dorównuje.
Dwa serca tworzą jedną jaźń.
Taką przyjaźń ja szanuję.
***
Przyjaznej Perle.
Podziwiam, Jacku, twoje pomysły. Już nie pierwszy raz zaskakujesz mnie nimi. I w tym wierszu porównanie przyjaźni do perły jest kapitalnym pomysłem. Tylko ktoś z głęboką wrażliwością i nieprzeciętną inteligencją może mieć takie pomysły i tak pisać 😊
OdpowiedzUsuńw pełni podpisuję się pod poprzednim komentarzem
OdpowiedzUsuń