+
Ty wiesz ...
1. Skoro mi tę Łaskę dałeś.
W Swym Zamyśle miałeś powód.
" Czemu więc nie zaufałeś,
dałem ci tym samym dowód ".
2. A ja ciągle więcej żądam,
byś Swą do mej nagiął Wolę
Czego pragnę i pożądam,
oddam się w Twoją niewolę.
3. Ty wiesz co mi nie dostaje,
jaki oścień wciąż uwiera.
Niech się Twoja Wola staje.
Moja wola niech umiera.
4. Jednak nie przestanę prosić.
Błagać, o Twą Miłość, żebrać.
Ducha swego w Niebo wznosić.
Ty, jak dałeś możesz zabrać.
5. Chcesz, bym pozbył się natręctwa
i więcej się nie narzucał.
Za to posiadł trochę męstwa.
Wszystkie skargi poodrzucał.
6. Prosić, błagać nie zaszkodzi.
Wbrew nadziei mieć choć wiarę.
Tak się do Prawdy dochodzi,
na człowieczą własną miarę.
Jakże aktualne słowa dla każdego z nas. Wciąż chcemy więcej, wciąż żądamy dowodów. Jakie to charakterystyczny dla człowieka.
OdpowiedzUsuńWzruszyłam się czytając ten wiersz,czułam się tak jakby to były moje myśli i słowa...
OdpowiedzUsuńdziękuję za piękny wiersz
OdpowiedzUsuń