+
Cudny Odblasku Światłości
1. Odblasku Światłej Miłości.
Księżycu ziemi i Nieba.
Serce me pełne żałości.
Tak mi daleko do Nieba.
2. Skroń Twą wieńczy kita ruda.
Trzy nad nią są aureole.
Jaka w moim życiu nuda,
na nią więcej nie pozwolę.
3. Matko ma Pięknej Miłości.
Czemu wierzę, a nie kocham?
Tyle robię Ci przykrości.
Wiary żywej nie posiadam.
4. Na okrągło się powierzam.
Codziennie spoglądam w Słońce.
Nawet czasem się zawierzam
i serce moje płonące.
5. Nie wystarczy tylko wierzyć.
To stanowczo jest za mało.
Trzeba swą słabość namierzyć,
by w końcu coś się udało.
6. Trzeba kochać sercem całym
i ze wszystkich sił się starać.
A ja taki tyci, mały.
Umiem tylko siebie karać.
7. Mam zapał w sobie słomiany.
Usta stale mówią: Panie.
Katolik letni, zaspany.
Proszę o Twe zmiłowanie.
8. Całą duszą przy nałogach.
Wolę iść za własnym ego.
Ledwie trzymam się na nogach.
Dlaczego Matko, dlaczego?!
9. Z taką wiarą, gdzie ja zajdę.
Chuci na to nie pozwolą.
Czy ja Cię Matuś odnajdę,
będę żył zgodnie z Twą wolą?!
10. Bliżej mi, niż dalej Matko.
Dziśka jestem, jutro zginę.
Życie nie wygląda gładko.
A za chwilę już się zwinę.
11. Moje słowa nic nie znaczą.
Własne gesty takie płone.
Czyny mnie całkiem wypaczą.
Życie me nie ułożone.
12. Jakie skarby ja gromadzę?
Pewnie funta kłaków warte
Kiedy wreszcie się usadzę,
a życie będzie uparte?
13. Najmilejsza, ma Matuchno.
Najpiękniejsza z wszystkich matek.
Stare ze mnie już jest próchno.
Niezły ze mnie jest gagatek.
twórcą własnego zadowolenia jesteś Ty sam
OdpowiedzUsuń