Odblasku Światłości

 +

Odblasku Światłości

1. Gdy przez okno wyjrzałem,

księżyc spowity w ciemności,

wśród konarów zobaczyłem

taki jeden w samotności.

2. W mrokach nic nie widać ciemnych.

Całość otchłań mroczna skrywa,

w tych czeluściach swych tajemnych,

mrok na moment znów ożywa

3. Iskry bledną w zorzy blasku,

swój urok tracą iskrzący.

Życie budzi się o brzasku.

Świt pojawia się wschodzący.

4. Odblasku Żywej Światłości,

co mojej duszy ciemności,

rozpraszasz dzięki Miłości,

tyle dajesz mi radości.

5. Im bardziej ponure mroki,

Twój blask jeszcze cudowniejszy.

Za Twe światło Matko, dzięki.

Tylko świat coraz ciemniejszy.

***

Najmilejszej Naszej Matuchnie.