Rzeczywista Prawda

1. Babcia bajki mi prawiła.

Jak ja je lubiłem słuchać.

Tak dzieciaka wybawiła.

Umiała mnie udobruchać.

2. Rodem była z Ochotnicy.

Sierota i nie piśmienna.

Z Pięknej wioski, okolicy.

Bardzo biedna, lecz promienna.

3. Dziś nutę Tobie poświęcam

i dziękuję za serdeczność,

tak po latach się odwdzięczam.

Za babciną piękną miłość.

4. Świat magiczny, fantazyjny,

gdzie dobro ze złem się ściera.

Dla dziecka tak finezyjny,

zawsze do prawdy dociera.

5. Świat zaklęty  czarujący,

pełen zdarzeń fantastycznych,

dziecku przyszły zwiastujący,

komicznych i dramatycznych,

6. losów ludzkich tak zawiłych.

Prawda do bólu prawdziwa.

W realu już nie tak miłych.

Tu bajka z prawdą ożywa.

7. Świat już nie jest rzeczywisty,

lecz na niby wirtualny.

Już nie jest tak oczywisty,

coraz bardziej nierealny.

8. Dalej swoje bajki mamy,

że to prawda udajemy.

Bawią nas te czcze omamy.

W sercu Prawdę znajdujemy.