+

Takie dwa Serca

Serce to symbol miłości

i ludzkich uczuć siedlisko.

Silnik ludzkiej duchowości

i jestestwa palenisko.

Miłość niczym serce bije,

przez całe życie duchowe.

Stąd me "ja"  istnieje, żyje,

oddycha, zawsze jest zdrowe.

Kto drugiego w sercu nosi,

tego kocha i miłuje.

Wszak miłość pychy nie znosi,

która niszczy, wszystko psuje.

Póki to serce pracuje

i krew tłoczy nieustannie,

ciało z duszą egzystuje,

z organami integralnie.

Tam skarb, gdzie jest serce twoje.

Co świat warty bez Miłości,

która istnieje we dwoje.

Bez Niej życie w samotności.

Miłość sens życiu nadaje,

ducha na skrzydłach unosi,

który kochać nie przestaje.

Kto cierpliwie dziś Ją znosi?!

Serce Twoje dla mnie bije

nawet, gdy me bić przestanie.

Czy miłość tam się dobije?

Tak, gdy człowiek zmartwychwstanie.

Serce matki wciąż wspominam.

Tyle w nim dobroci było.

Cóż dopiero Serce Miriam,

które  wszystkich zachwyciło.

Pod Sercem Niepokalanej,

Serce biło Zbawiciela.

Na ziemi przez grzech skalanej.

Dosyć tego kusiciela!

Te dwa Serca są ratunkiem.

Taką Nadzieją jedyną.

Obroną przed złym uczynkiem,

za Twoją, Matko, przyczyną.