†

Wszystko w życiu jest łaską

1. "Jedni mają łaskę zdrowia",

a drudzy ten dar cierpienia.

Pan jednych, drugich uzdrawia

i serce, duszę odmienia.

2. Ciało w drugiej kolejności.

Wie co robi Boski Lekarz.

Taka gradacja Miłości.

Dobry z Niego jest aptekarz.

3. Dozuje leki, jak trzeba.

Nieraz ujmie, to znów doda.

Tajemnicze dary z Nieba.

Z mojej strony pełna zgoda.

4. Jednym fizyczna uroda,

drugim się trafia kalectwo.

Na to pierwsze pełna zgoda.

Drugie jest niczym przekleństwo,

5. tak to z mej strony wygląda.

Widać cierpieć musi ciało,

gdyż taka jego uroda.

Ono, by grzeszyć wolało.

6. Wszelakie są Boże dary.

Jeden mądry, ten zaś głupi.

Nie mów, że  to nie do wiary.

Szatan pysznych zawsze złupi.

***

Alicja Lenczewska

SŁOWO POUCZENIA

czw. 14.09.1989, godz. 6.20     Podwyższenie Krzyża Świętego

† Wszystko w życiu jest łaską: jedni mają łaskę zdrowia, drudzy cierpienia. Jedni wygody życia, drudzy trudu. Jedni urody fizycznej, drudzy kalectwa. Jedni inteligencji, drudzy niedorozwoju.

Wszystko w życiu jest łaską daną po to, by prowadziła do Mnie.

Jak myślisz, czyja miłość jest piękniejsza: tego, który kocha, by otrzymywać, czy tego, który kocha, by dawać?

Jak myślisz, który dar miłości jest większy: ten, co przychodzi łatwo, czy ten, który wymaga wysiłku?

Jak myślisz, który człowiek mniej narażony jest na szatański grzech pychy: czy ten, który posiada urodę ciała i bystrość umysłu? A który wyzwala w innych więcej dobra i sam nie grzeszy?

Pomyśl też nad tym, kogo trzeba bardziej kochać: siebie czy Boga? Ciało swe czy duszę swą?

Ze względu na kogo i ze względu na co oceniać to, co otrzymałaś, co spotyka cię w życiu? Jak to wykorzystać, by pożytek był większy. Co może przynieść większe dobro, trwalsze dobro?

Pomyśl nad swymi reakcjami w różnych okolicznościach i rozważ, o czym one mówią. Poznawaj siebie: swą duszę i jakość miłości twego serca.

Konfrontuj to z tym wszystkim, co obiecujesz, a co czynisz w swym sercu i co uzewnętrzniasz.

Czemu i komu służy twoje ciało, twój umysł, twoje serce, twoja dusza?

1 Kor 15, 1-2

Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem... Chyba żebyście uwierzyli na próżno.

† Zdaj też sobie sprawę, jaka jest twoja odpowiedzialność wobec tego, co ci powiedziałem, co wiesz.

Czy tylko umysł twój to przyjmuje, czy także serce. Na jak długo? Czy są owoce w twym wnętrzu i wokół ciebie? Czy ich pragniesz, czy może zapomniałaś pragnąć?