+

U wrót Twoich stoję

Mistrzu cierpliwości,

daj mi Twej sprawności.

Wciąż na Ciebie liczę,

niech swe serce ćwiczę.

Ty dasz kiedy trzeba,

powszedniego chleba.

U wrót Twoich stoję,

trzęsę się i boję.

Tak długo stał będę,

aż Łaskę posiędę.

W Twym Nieba przedsionku,

zimno o poranku.

Miłość Twa ogrzeje,

taką mam nadzieję.

Wiara przyodzieje,

zanim rozwidnieje.

Kołaczę i pukam,

Twej Miłości szukam.

Może mnie usłyszysz,

mą nędzę zobaczysz.