Księżycowa nuta

 +

Księżycowa nuta

1.

Dłoń złożona w drugiej dłoni.

Ręce kochane splecione.

Skroń tak blisko drugiej skroni.

Serca sobą urzeczone.

2.

W nocnym świetle księżycowym,

po tym srebrzystym gościńcu.

powoli, krokiem miarowym

idzie para, z nią cień w końcu.

3.

Blask ich rumieńce spowija,

a mgła piękne serca tuli.

Czas bokiem kochanków mija.

Jakby bez celu się snuli.

4.

Czasu szczęśliwi nie liczą.

Teraz tylko siebie mają.

Cudną randkę znów zaliczą.

Niech się inni stąd zmywają.

5.

Takie chwile są bezcenne.

Niebo na ziemię zstępuje.

Serca są takie promienne.

Uczucie samo raduje.

6.

Niech ta chwila się przedłuża

i trwa do przyjścia jutrzenki.

Miłość może być tak duża,

dla młodzieńca i panienki.

7.

Któż nie pragnie pieszczot czułych,

pocałunków tak gorących.

Gestów obustronnych, miłych,

serc w miłości tak płonących.

8.

Czy jest takie miłowanie,

zdolne do pięknej miłości,

takie na śmierć zakochanie,

pełne serca i czystości,

9.

gdzie cielesność się nie kala,

lecz jednoczy się z miłością,

a na wszystko nie pozwala,

i nie jest pożądliwością?

10.

W świecie pełnym wyuzdania,

w którym nie ma już Miłości,

tylko są same doznania,

pełne ludzkiej cielesności.

11.

Pewnie miłość ta istnieje

i jest czysta, mądra, zdrowa.

Taka co się w sercu dzieje

i jest bezkompromisowa.

12.

Miłość poczęta z Miłości

i Miłością wciąż będąca.

W żłóbku serca niech zagości,

w całej Pełni i nagości.

***

Droga Tereniu:

W dniu doczesnych narodzin

i zrodzenia się Duszy twojej kochanej rodzicielki i mamy do pełni życia,, tą księżycową nutą wierchową żegnam się z dawną sąsiadką z Kamili na Bystrem w Zakopanem.

Trwaj w Pokoju Wiecznym droga siostro i pielęgniarko.