+

Żyć w Miłości

1. Bezgranicznie UFAĆ Tobie,

bardziej niźli człowiekowi.

Zapomnieć prawie o sobie.

Bądźmy i na to gotowi.

2. Płaszczem Światła Twej Miłości,

ludzi ufnych przyodziewasz.

Takich, co są bardzo prości.

Z pysznych tylko się wyśmiewasz.

3. Zrzuć ze mnie stare odzienie,

w którym dotąd się chroniłem.

Jak trzeba zostaw cierpienie,

bo na nic nie zasłużyłem.

4. Powołaniem: żyć w Miłości,

Którą Ty JESTEŚ, o Panie.

Nie daj zmarnieć mej godności.

Niech wola Twoja się stanie.

***

ŚWIADECTWO, 432,
czw. 19.03.1987. godz. 9.45

– Wiele mi pokazałeś, Panie, i dałeś poznać. Co z tego zapisać?

† Pokazałem ci zło, w którym pogrążony jest świat. I światło Mojej Miłości. I dzieci Mojej Światłości, przez które Moja Miłość dociera na ziemię, i osusza bagno zła, i ciemności rozświetla.

Tam, gdzie posyłam dziecko Mojej Światłości, jest Moja Jasność, Moja Miłość, Mój Pokój. Dzieci, które zupełnie Mi zawierzyły otacza blask Mojego Światła i ciemność ich nie ogarnie, nie dotknie. Mogą chodzić wśród żmij, a nie ukąszą ich, wśród błota, a nie pokala się ich stopa. Okryte płaszczem Mojej Miłości mogą wejść do jaskini lwów, a nie dotkną ich.

Bezgraniczne zaufanie Mi sprawia, że przyodziewam w płaszcz Mojego Światła Miłości. Żebym takim płaszczem mógł cię okryć, musisz zrzucić swoje własne odzienie, w którym dotąd chroniłaś się – swoją troskę o siebie. Musisz nie zostawić sobie nic. Wtedy dam wszystko nowe i wszystko Moje, i prawdziwie będziesz przyodziana we Mnie: w Moją Moc i w Moją Miłość. A także w to wszystko, co jest ci potrzebne w twej codzienności.

Wy, dzieci Mojej Miłości, powołane jesteście do czegoś znacznie doskonalszego, niż zajmowanie się troską o swoje ciało i jego potrzeby czy o potrzeby własnego egoizmu. Waszym powołaniem jest życie w Miłości i dla Miłości, którą Ja jestem.

Łk 7, 23
«A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi».