+

WIĘŹNIU I ZAKŁADNIKU MIŁOŚCI

1.

Gdy w środku nocy się budzę,

duchem przed Namiotem staję.

W sercu miłość ku Cię wbudzę,

adorować nie przestaję,

2.

Tego Więźnia, Zakładnika

Swej żywej Boskiej Miłości.

Największego Samotnika,

co mieszka pośród wciemności.

3.

W tej pełnej ciemnicy ciszy, 

w Tabernakulum zamknięty

Nikt tu Ciebie nie usłyszy,

O Nasz ŻYWY Chlebie Święty.

4.

Na kogo Ty Panie czekasz,

w nocy spowitej ciemnością?!

Nic nie mówisz, nie narzekasz.

Ty, coś JEST Samą Miłością.

5.

Czy nie lepiej było w Niebie,

wśród Aniołów, Wszystkich Świętych.

Tam wszyscy miłują Ciebie,

gdzie nie ma ludzi przeklętych.

6.

Królu wiecznej Bożej Chwały,

tu odarty z człowieczeństwa

i pozbawion Swego Bóstwa.

Utajony Chlebie biały.

7.

Choć przynajmniej od niewielu,

bądź pochwalon z miejsca tego.

O Mój Boże, Przyjacielu,

przez Miłość tu schowanego!!!