+
ZEGARMISTRZ DOSKONAŁY
1.
Tam będziemy Aniołami,
płci wszelakiej pozbawieni.
Tu cielesnymi duchami,
na namiętność wystawieni.
2.
W Niebie ciało uwielbione,
doskonałe, nieskażone,
od natury uwolnione.
Takie ciało wymarzone.
3.
Co złożone się rozkłada
i bardzo skomplikowane.
Tym zegar biologii włada.
Chodzi, jak mu jest pisane.
4.
Tryby czasami zawodzą,
zacinają, wręcz zgrzytają.
Jedne na drugie zachodzą.
Działać, jak trzeba przestają.
5.
Tak to z zegarami bywa.
Jedne bezbłędnie tykają.
W drugich coś się tam zużywa
i wskazówki utykają.
6.
Zegarmistrzu doskonały,
coś raz taki zegar stworzył.
Nie bardzo on jest bezpieczny.
Dziś Byś go inaczej złożył.
7.
O zegarze wzięty z Nieba,
przez Stwórcę raz ustawiony.
Czy go stwarzać było trzeba?!
Jest on taki już zmęczony.
8.
Chodzi, bo z Twej woli tyka.
Tylko czasem już nawala.
Tobie nic tam nie umyka.
Chyba, że Miłość pozwala.
O zegarze wzięty z Nieba,
przez Stwórcę raz ustawiony.
Czy go stwarzać było trzeba?!
Jest on taki już zmęczony.
8.
Chodzi, bo z Twej woli tyka.
Tylko czasem już nawala.
Tobie nic tam nie umyka.
Chyba, że Miłość pozwala.
tak bardzo cenię Twoje wiersze
OdpowiedzUsuń