+

Rachunek sumienia

Nim ja się we śnie pogrążę,

to rachunek zrobić zdążę.

Bez tego tego bilansu zasnąć,

to pozwolić duszy gasnąć.

Trzeba chwasty własne plewić,

żeby w sumienie się przebić.

Dać lenistwu odpór swemu,

a cześć, chwałę Panu Memu.

Kto wieczór tego nie czyni,

gnuśność jego jest sprawczyni.

Kurze i pajęcze złogi,

trzeba zmiatać z dziennej drogi.

Jutro łatwiej będzie kroczyć,

by z sumieniem się nie boczyć,

w twoim sanktuarium Panie,

wtedy mniejsze zło nastanie.

Rachunek rzecz podstawowa,

dzięki temu myśl jest zdrowa.

Słabość ludzka, gdy tępiona,

pycha będzie przytępiona.

Rachunek sumienia ważny,

z nim człek stanie się rozważny.

Sobie samemu to mówię,

nim pacierz wieczorny zmówię.