Święty Józef Kalasanty, prezbiter

 

+Święty Józef Kalasanty, prezbiter

Miłośniku Serca Pana Jezusa 

i Sakramentu Pokuty .

Założycielu Pijarów,

bezpłatnej szkoły prywatnej.

Tyle miałeś Bożych darów.

Polskim najsłynniejszym pijarem

był Stanisław Konarski,

założyciel Komisji Edukacji Narodowej.

***

Z Pism św. Józefa Kalasantego, kapłana

(Memoriale al Card. M. A. Tonti, 1621: Ephem. Calas. 36, 9-10:
Romae 1967, pp. 473-474; L. Picanyol, Epistolario di S. Giuseppe Calasanzio,
9 vol., ediz. Calas., Romae 1951-1956, passim)

Usiłujmy być zjednoczeni z Chrystusem i Jemu się tylko podobać

Wszyscy wiedzą, jak bardzo szlachetne i bogate w zasługi jest owo święte posługiwanie, które polega na wychowywaniu dzieci, zwłaszcza biednych, aby należycie ukształtowane, mogły osiągnąć życie wieczne. Gdy bowiem ktoś troszczy się przez nauczanie, a zwłaszcza wychowanie w pobożności i nauce chrześcijańskiej, o zdrowie zarówno duszy, jak i ciała, spełnia względem dzieci niejako to samo zadanie, które właściwe jest ich aniołom stróżom.

Ponadto świadczy się najwyższą przysługę wówczas, jeśli nie tylko strzeże się młodzież przed złem, ale nade wszystko skutecznie zachęca się ją do czynienia dobra, jakiegokolwiek byłaby stanu bądź pochodzenia. Kiedy więc okaże się dzieciom i młodzieży taką właśnie pomoc, można będzie stwierdzić, iż tak dalece zmieniają się na lepsze, że później nie można poznać, jakimi byli przedtem. Podobnie jak młode gałązki, tak i umysły młodych z łatwością dają się prowadzić wychowawcom. Gdy się zaś dopuści do usztywnienia, wiemy dobrze, iż zdolność kształtowania zmniejsza się albo zanika w ogóle.

Właściwe wychowanie dzieci, zwłaszcza ubogich, nie tylko pomaga rozwojowi ich godności ludzkiej, ale także doceniane jest przez całą społeczność ludzką i chrześcijańską. Doceniane zarówno przez rodziców, którzy radują się niezmiernie, gdy widzą swe dzieci prowadzone drogą sprawiedliwości, jak i przez kierujących społeczeństwem, którzy otrzymują uczciwych i dobrych obywateli, a nade wszystko przez Kościół, w którego różnorodne dziedziny życia i działania włączyć się mogą skuteczniej i dojrzalej jako przyjaciele Chrystusa i obrońcy Ewangelii.

Ci, którzy podejmują się nauczania jako stałego zadania, powinni odznaczać się wielką miłością, najwyższą cierpliwością, a zwłaszcza głęboką pokorą. Wtedy to staną się godni, aby Pan, którego pokornie błagać będą, uczynił ich skutecznymi współpracownikami prawdy, umocnił w spełnianiu tak wzniosłego obowiązku, a wreszcie obdarzył radością niebios zgodnie ze słowami: "Ci, którzy doprowadzili wielu do sprawiedliwości, będą świecić jak gwiazdy na wieki i na zawsze".

Osiągną to tym łatwiej, jeśli poświęciwszy się całkowicie życiu służby, starać się będą zjednoczyć z Chrystusem i podobać się tylko Temu, który powiedział: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".