+Zachowaj
Co na dnie serca tam leży,
do Pana tylko należy.
***
Alicja Lenczewska
ŚWIADECTWO
wt. 21.04.1987, godz. 13
† To, co masz w głębi serca, należy tylko do Mnie. Zachowaj, nie rozdawaj ludziom. Rozważaj w sercu jak Maryja. I pielęgnuj, by nic nie rozproszyć. Są rzeczy, o których, gdy się mówi, nikną. Bo są rzeczy, którym potrzebne są słowa, ale są i takie, które istnieją dzięki milczeniu o nich.
– Różne są odczucia spotkania z drugim człowiekiem: zupełnie inne, gdy Ty w nim i poprzez niego przychodzisz i inne, gdy jest tylko sobą.
† Narzędzie samo w sobie nie ma wartości – tylko wtedy, gdy Mistrz się nim posługuje. Tak jest z każdym z was. Pozwólcie więc Mistrzowi być w was w sposób widoczny i czynić to, co chce czynić – zawsze. Nie zagłuszajcie Jego woli i nie używajcie narzędzia, którym jesteś¬cie do rzeczy błahych, niepotrzebnych, zacierających obraz Mistrza, który trzyma was w swym ręku. Nie przesłaniajcie Mnie sobą. Doskonałe jest to narzędzie, którego wcale nie widać, a widać tylko Mistrza i rosnące dzieło.
Ty bądź niewidoczna. Wtedy wszędzie, gdzie się pojawisz, będzie Moja jasność i Moje ciepło ogarniające ludzkie serca. Wtedy wszystko będzie piękniało i rosło, i ty też. Bo ty będziesz maleć, a Ja będę rósł w tobie. Dziecko Moje, pamiętaj, Kto w tobie jest i kim ty jesteś. Pamiętaj o tym dla siebie i dla tych, których ci dałem, by z tobą szli na jakimś odcinku twej drogi. Nie dałem ci ich po to, abyś pokazywała im tylko swoje człowieczeństwo, ale po to, aby spotkali w tobie Boga. I nie pragnij, by z tobą szli dalej, gdy drogi wasze się rozwidlają.
Każdy ma swoją drogę, choć niekiedy drogi się zbiegają lub nawet są równoległe albo tylko przecinają się. Nie zatrzymuj tego, co czas już zabrał, abyś nie straciła tego, co ci przynosi.
Życie na ziemi pogrążone jest w przemijaniu i stawaniu się. Trzeba umieć oddawać i przyjmować – wszystko, ludzi też.t Tylko Ja jestem wieczny, niezmienny – poza czasem – zawsze ten sam i taki sam. We wszystkim i w każdym człowieku.
Ucz się dostrzegać Mnie: Nieskończoność – w tym, co skończone. Doskonałość – w tym, co niedoskonałe. Nie łudź się, że ktokolwiek zaspokoi twoją tęsknotę serca. Twoje serce zranione jest Miłością Nieskończoności. Nie ograniczaj i nie umniejszaj tęsknoty serca. Odróżniaj to, co Boskie od tego, co ludzkie.
Hbr 9, 3-12
Za drugą zaś zasłoną był przybytek, który nosił nazwę Święte Świętych. Posiadało ono złoty ołtarz kadzenia i Arkę Przymierza, pokrytą zewsząd złotem. Znajdowało się w niej naczynie złote z manną i laska Aarona, która zakwitła i tablice Przymierza. Nad nią zaś były cheruby Chwały, które zacieniały przebłagalnię… Tak zaś te rzeczy były urządzone, iż do pierwszej części przybytku zawsze wchodzą kapłani sprawujący służbę świętą, do drugiej zaś części jedynie arcykapłan… i nie bez krwi, którą składa za grzechy swojego ludu… Ale Chrystus zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy i nie ręką… uczyniony przybytek… wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.
† Słowa, które otrzymałaś są obrazem duszy człowieka. Tam składam nieustanną Ofiarę za grzechy świata, tam mieszkam i oddaję chwałę Ojcu. Tam mieści się twoja nieskończoność i jest manna Mojej Miłości i zakwita laska służby braciom. Tam są Tablice Przymierza, które przypominają o prawie Moim. Na tym polega godność każdego człowieka i świętość, którą trzeba odkryć i pielęgnować w sobie i w braciach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz