W ramionach

Gdy miałem serdeczne skrzydła,

to nie brakowało chęci.

Modlitwa prawie obrzydła,

nic mnie tu nie trzyma, kręci.

A to miał być Dar od Boga,

taka Niebios niespodzianka.

Teraz myśl dręczy złowroga,

też skończyła się zachcianka.

I do kogo mam się skarżyć.

Los znowu mi spłatał figla.

Sercu przestało się marzyć,

pozostała tylko chwila.

Teraz moje przeznaczenie.

Dzisiaj jest domeną życia.

Syćko pójdzie w zapomnienie.

Łza czasem wyjrzy z ukrycia.

Kiedy chwile już ustaną,

i zamilknie serca bicie.

Czy nowe myśli nastaną,

dusza ujrzy Cię o świcie?

Nowy poranek nastanie,

skąpany w Twoich promieniach.

Przyjdzie moje zmartwychwstanie.

Spocznę na Ojca ramionach.

Wierchowe Nuty