+

Kosmiczna celebracja

1. Czym jest Twa Ofiara Krzyża?

Tym, co wtedy na Kalwarii?

Przed Nią serce się uniża,

jak Jego Matki Maryi.

2.  Na Golgocie konał Jezus,

w bólach i okropnej Męce.

Na Ołtarzu ten Sam Chrystus,

oddany w kapłana ręce.

3. Tajemnica to jest wielka,

żaden rozum jej nie pojmie

i nie zgłębi dusza wszelka.

Serce proste, szczere przejmie.

4. Kimże jesteś wielki Boże,

pod postacią Chleba skryty?!

Niech Twa Wiara mnie wspomoże.

Jezu Ranami pokryty.

5. Kim jesteś nieogarniony,

w Swej niepoznany Istocie?

Zszargany i poraniony.

Cały we Krwi i spiekocie.

6. Zaradź mojej oziębłości,

sercu tak rozproszonemu,

by w nim nie brakło czułości,

Bogu tu nieskończonemu.

7. Baranku we Krwi skąpany,

zabity, a wciąż żyjący.

Spraw, bym był opanowany,

jak Mszę kapłan sprawujący.

8. Na Ołtarzu Miłość Sama,

w dłoniach kapłana złożona.

Klęczy tu Jezusa Mama,

Matka Chrysta uniżona.

9. Wszyscy Święci z Aniołami,

trwają na Królewskiej Uczcie,

Boga, pana nad Panami.

Żywej wiary tu się uczcie.

10. To KOSMICZNA CELEBRACJA,

Ofiara Krzyża Jezusa.

ŚWIĘTA UCZTA, ADORACJA.

Ekspiacja Boga Chrystusa.