Piękna różo

 +Piękna różo

1. Ścięta róża mnie oburza,

to prawie jest barbarzyństwo.

Taka mała i ta duża,

jakże piękne jej jestestwo. 

2.  Gdyby ta róża wiedziała,

że za piękno będzie ścięta,

tak by rzewnie zapłakała,

jak małe żywe pisklęta. 

3. Róża nie wie, że istnieje,

swego piękna nieświadoma.

Krótkie są jej płatków dzieje.

Dusza jej jest niewidoma. 

4. Wszystkie kwiaty razem wzięte,

te ogrodowe i polne,

w swym pięknie, jakby zaklęte.

w Bogu są żywe i wolne. 

***

Takiej jednej żywej róży.