+"Nic beze Mnie uczynić nie możecie"
1. Garniturze nasz cielesny
i każdemu przypisany.
Fenomenie tu doczesny,
raz bardziej lub mniej udany.
2. Przecież to jest moje ciało,
przez pięć zmysłów wyczuwalne.
Stwórcy stworzyć się udało,
stwierdzenie prawie banalne.
3. Niby moje, bo w nim żyję,
jednak jest wypożyczone.
W swoim ciele chudnę, tyję,
które jest mi przeznaczone.
4. Garniturze genetyczny,
bez pytania darowany.
Dla jednych jest zdrowy, śliczny,
w innych nie bardzo udany.
5. Takie bliskie, słabsze z wiekiem
to cielesne me siedlisko,
i tak związane z człowiekiem.
Doń nie zawsze jest nam blisko.
6. Ta maszyna biologiczna
ludzka fabryka chemiczna.
Póki zdrowa jest praktyczna,
w chorobie tak anemiczna.
7. Moje i jakby nie moje,
nieraz obce i poza mną.
Jednak traktuję za swoje,
zaprzeczać rzeczą daremną.
8. Geny mam wypożyczone
na czas doczesnego życia,
jednak w materii skończone,
trzeba stwierdzić bez ukrycia.
9. Tu nic nie mamy swojego,
wszystko nam jest darowane.
Co masz, by nie było Jego,
nawet Tatry, Zakopane.
Dziękuję za wiersz, który zmusza do zastanowienia się nad sobą. I za sam nasuwający się wniosek - nic nie jest nasze, a wszystko darowane.
OdpowiedzUsuń