Ta jedna licha drzewina...

"Ta jedna licha drzewina" to fragment wiersza Jana Kasprowicza z tomu "Księga ubogich". Wiersz ten, zatytułowany "Pośpiesznych kroków wodze", mówi o prostocie wiary i dostrzeganiu Boga w małych, zwykłych rzeczach, a nie w monumentalnych i licznych dębach. "Licha drzewina" symbolizuje małą, pozornie nieznaczącą rzecz, która jednak jest nośnikiem głębokiej prawdy religijnej. 

 +Ta jedna licha drzewina...

1. Przyrodo moja tatrzańska,

ze szczytami wyniosłymi.

A nad nimi Łaska Pańska,

z góralami wierzącymi. 

2. O zielone górskie lasy,

z tymi zwiewnymi holami.

Potoku pod oknem Bystry,

Panie coś stale JEST z nami. 

3. Zawsze sercu memu wierne,

co dały tyle radości.

Boże Serce Miłosierne,

Które w duszy mojej gości. 

4. Ta licha moja drzewino,

tak mojemu sercu droga. 

O ludzka potworna wino,

proszę, przeproś teraz Boga. 

5. Stokrotko rosnąca w polu,

Górski oście rozłożony.

O ty moje serce w bólu,

duchu tak czasem strwożony. 

6. Szarotko, jak wełna biała,

fiołeczku taki malutki. 

Moja duszo osiwiała,

Mój żywocie taki krótki. 

7. Leśny pomniku przyrody,

niemy świadku życia mego.

Syćkie utul me przygody.

Kocham Stwórcę tak Pięknego.