+

Świętych obcowanie

Śmierć burzy porządek rzeczy,

jakże wtedy serce beczy.

Kiedy zmarła nasza Mama, 

to została dusza sama.

Bez pożegnania odeszła, 

rano żyła, w nocy zeszła.

siostra „Funia”, pielęgniarka,

urodziła niedowiarka.

Tak nagle śmierć Cię zabrała,

taki zamiar Wola miała.

Pacjentów małych kochałaś,

serce im całe oddałaś.

Ducha oddałaś w szpitalu,

synów zostawiłaś w żalu.

Sama z Chrystusem konałaś,

jak On cierpienia zaznałaś.

Wierzę w Świętych obcowanie,

w ich opiekę, wieczne trwanie.

Po raz drugi w śnie konałaś,

ze mną długo rozmawiałaś.

Dziś dałaś mi znak ten drugi,

żebym szybko spłacił długi,

co zaciągnąłem u Pana,

o, moja duszo wybrana.

swoim życiem wiarołomnym,

na dodatek pół przytomnym.

Mamo, Ty wiesz, o co chodzi,

gdy się błądzi, sobie szkodzi.

O Nasza Kochana Matko,

Tyś przez życie nie szła gładko.

Spieraj syna co pobłądził,

zanim Pan mnie będzie sądził.

Święci Elżbieta i Zachariasz, rodzice św. Jana Chrzciciela