+
Niewiara
Wiara bez uczynków martwa,
tak naprawdę nic nie warta.
Wierzyć, to ufać Osobie,
nie od jutra, lecz w tej dobie.
Wiara nie potrzebna w grobie,
Tam już będę ja przy Tobie.
Mówisz wierzę, ale Komu,
bo, jak wyjdziesz zaraz z domu,
zapominasz żeś wierzący,
skoro wciąż jesteś wątpiący.
Wiara czynu się domaga,
nie jest łatwa, gdyż wymaga.
Sprawdza się na każdym kroku,
zawsze jest przy twoim boku.
Można wątpić i nie wierzyć,
ale musi się zawierzyć,
nie jednej, lecz Trzem Osobom,
wtedy Wiara będzie z tobą.
Wiara się w czystości rodzi,
oto się właśnie rozchodzi.
Wiara wypływa z Miłości
i daje tyle radości.
Niewiara jest pusta w sobie,
będzie leżeć w ciemnym grobie.
Nikt się o nią nie upomni,
nawet najbliżsi potomni.
Bez Miłości Wiary nie ma,
martwa wiara, wielka ściema.
Błogosławiona Józefa Naval Girbes, dziewica
***
dodano: 07 listopada 2015 19:46
Zastanowiłam się nad:
"Wiara (... ) ufnością w to, co niemożliwe i nieprawdopodobne"
Ktoś złośliwy zapytałby - czy wiara pozbawia rozumu?
Ktoś inny powiedziałby - wiara jest ponad rozumem (!?)
Pozdrawiam.
Ktoś inny powiedziałby - wiara jest ponad rozumem (!?)
Pozdrawiam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz