Księga życia

+

Księga życia

Księga życia znów otwarta,

niechby była coś tam warta.

Zapach czynów w niej zawarty,

koloruje wszystkie karty.

Księga życia ma znaczenie,

i głębokie przeznaczenie.

Z niej myśli tyle wychodzi,

od nich człowiek też pochodzi.

Czasem kwiatek z niej wyrośnie,

pokaże się pięknej wiośnie.

Karty pisze przeznaczenie,

ale na własne życzenie.

Białe karty w niej zawarte,

los nasz pisze każdą kartę.

Nieraz karty ma splamione,

własną krwią są ozdobione.

Życie to księga otwarta,
każda chwila w niej jest warta.

Księga życia tli się, płonie
na ziemskim życia zagonie.

Czas księgę ma w swojej pieczy,
jak wszystkie światowe rzeczy.

Czasem księga spać się kładzie,
w tym światowym książek składzie.\

Księgo życia rozłożona,
na półce losu złożona.

Karty księgi się zwijają,
jedna za drugą mijają.

Księgę życia sam Pan czyta,
bo dla Niego jest odkryta.

Życie z kart twych wciąż wychodzi,
ku zachodowi zachodzi.

Światłość stale ją oświeca,
Wiarą, Nadzieją podnieca.

Księga życia w Księdze Słowa,
w Niej się mieści i się chowa.

Czas ją nieustannie zwija
tak pomału życie mija.

Księga, jak ogarek życia
ma swoje z biegiem zużycia.

Karty twe żywe, zielone,
tęczą Światłości kraszone.

Gołębica spuszcza listek,
a ja płonę w duszy wszystek.

Księga w dłoniach je przytula,
jak ongiś moja Matula.

Cud prawdziwy się objawia,
księga w sercu siebie wstawia.

Czas zamknie księgę żywota
i otworzy Swoje wrota.

 Biblia, Księga Życia, Słowa,
która Prawdę w Sobie chowa.

Kochanej siostrze Danusi,

niech zły więcej nas nie kusi.