Próba na górze Karmel

+

Próba na górze Karmel

Achab rozesłał polecenie wszystkim Izraelitom 

i zgromadził proroków na górze Karmel. 

Wówczas Eliasz zbliżył się do całego ludu i rzekł: 

„Dopókiż będziecie chwiać się na obie strony? 

Jeżeli Pan jest prawdziwym Bogiem, 

to Jemu służcie, a jeżeli Baal, to służcie jemu!

***

Szukać Boga prawdziwego,

to nie znaczy bożka swego.

***

„Tylko ja sam ocalałem jako prorok Pana, 

proroków zaś Baala jest czterystu pięćdziesięciu. 

Wobec tego niech nam dadzą dwa młode cielce. 

Oni niech wybiorą sobie jednego cielca 

i porąbią go oraz niech go umieszczą na drwach, 

ale ognia niech nie podkładają. 

Ja zaś oprawię drugiego cielca 

oraz umieszczę na drwach 

i też ognia nie podłożę. 

Potem wy będziecie wzywać imienia waszego boga,

 a następnie ja będę wzywać imienia Pana,

aby się okazało, że ten Bóg, który odpowie ogniem,

jest naprawdę Bogiem”.

 Cały lud odpowiadając na to zawołał:

„Dobry pomysł”.

***

Każdy ma cielca swojego, 

pokłon oddaje dla niego.

***

Eliasz więc rzekł do proroków Baala: 

„Wybierzcie sobie jednego młodego cielca 

i zacznijcie pierwsi, bo was jest więcej. 

Następnie wzywajcie imienia waszego boga,

 ale ognia nie podkładajcie”.

 Wzięli więc cielca i oprawili go,

 a potem wzywali imienia Baala od rana 

aż do południa, wołając: 

„O Baalu, odpowiedz nam!” 

Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi. 

Zaczęli więc tańczyć przyklękając przy ołtarzu, 

który przygotowali.

***

Baal twój ci nie podpowie, 
bo ma nicość samą w głowie.

***
Kiedy zaś nastało południe, 

Eliasz szydził z nich mówiąc: 

„Wołajcie głośniej, bo to bóg. 

Więc może jest zamyślony albo zajęty, 

albo udaje się w drogę. Może on śpi,

 więc niech się obudzi”.

 Potem wołali głośniej 

i kaleczyli się według swojego zwyczaju mieczami

oraz oszczepami, aż się pokrwawili.

***

Bożek nasz jest zamyślony,

przez egoizm wymyślony.

***

Nawet kiedy już południe minęło, 

oni jeszcze prorokowali 

aż do czasu składania ofiar z pokarmów.

Ale nie było ani głosu, ani odpowiedzi,

ani też dowodu uwagi.

 ***

Cielcom składamy ofiarę,

za nic mamy żywą wiarę.

***

Wreszcie Eliasz przemówił do ludu: 

„Zbliżcie się do mnie!”

A oni przybliżyli się do niego.

Po czym naprawił rozwalony ołtarz Pana.

Potem Eliasz wziął dwanaście kamieni 

według liczby pokoleń potomków Jakuba,

któremu Pan powiedział:

„Imię twoje będzie Izrael”.

Następnie ułożył kamienie na kształt ołtarza

ku czci Pana i wykopał dokoła ołtarza rów

o pojemności dwóch sea ziarna.

Potem ułożył drwa 

i porąbawszy młodego cielca,

 położył go na tych drwach i rozkazał: 

„Napełnijcie cztery dzbany wodą i wylejcie do rowu oraz na drwa!” 

I tak zrobili. 

Potem polecił: 

„Wykonajcie to drugi raz!”

Oni zaś to wykonali. 

I znów nakazał: „Wykonajcie trzeci raz!” 

Oni zaś wykonali to po raz trzeci, 

aż woda oblała ołtarz dokoła i napełniła też rów.

***

Eliasz został wysłuchany,

Potem do Nieba zabrany.

***

Następnie o czasie składania ofiary z pokarmów 

prorok Eliasz wystąpił i rzekł: 

„O Panie, Boże Abrahama, 

Izaaka oraz Izraela! 

Niech dziś będzie wiadome, 

że Ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja, 

Twój sługa, 

na Twój rozkaz to wszystko uczyniłem. 

Wysłuchaj mnie, o Panie! 

Wysłuchaj, aby ten lud zrozumiał, 

że Ty, o Panie, jesteś Bogiem i Ty nawróciłeś ich serce”.

A wówczas spadł ogień od Pana z nieba 

i strawił żertwę 

i drwa oraz kamienie i muł,

jako też pochłonął wodę z rowu. 

Cały lud to ujrzał i upadł na twarz, a potem rzekł: 

„Naprawdę Pan jest Bogiem! 

Naprawdę Pan jest Bogiem!”

***

Jeden Pan JEST, innych nie ma,

reszta to iluzja, ściema.

Wiara wciąż próby wymaga,

 z bożkiem Baalem się zmaga.

***