"Tylko pod Krzyżem"

+

"Tylko pod Krzyżem"

"Tylko pod Twoim Krzyżem",

tylko pod Tym znakiem,

człowiek jest człowiekiem,

skaza nie jest brakiem.

Ty dopuszczasz ból i nędze,

choć masz wszystko w Swej potędze.

Na żywioł geny puściłeś,

i cierpienie dopuściłeś.

Ojciec, Syna nie oszczędził,

w okrutne cierpienie wpędził.

A tu człowiek będzie zrzędził,

narzekał, pomstował, ględził.

Bóg grzech przygwoździł do Krzyża,

człowiek dalej Mu ubliża.

Stąd cierpią niewinne dusze,

w ciałach ogromne katusze.

Człowiek, człowieka zabija,

a Krzyż trwa i nie przemija.

Wciąż na nowo Bóg umiera,

czy to do serca dociera !

Tylko pod Krzyżem Chrystusa,

zwalczana bywa pokusa.

Cierpi dziecko, młody, stary,

jakby mało było kary.

O cielesna ma kruchości,

o bolesna ma Miłości.

O nic warte własne życie,

ciało, które czeka gnicie.

Sensu żywot pozbawiony,

jeśli nie będzie zbawiony.

Czym są braki mej natury,

psychiczne dołki i dziury.

Czym doczesne jest cierpienie

i to krótkie me istnienie:

Niczym wobec Twego Krzyża,

który do Miłości zbliża.

O naturo ma cielesna,

o Miłości, coś bezkresna.

Wielu rzeczy mi brakuje,

jednej, co najbardziej czuję:

jest nim głód Twojej Miłości,

i to mnie najbardziej złości.

Głupcze, przecież we Mnie wszystko,

cierpienie Boga jest blisko.

Gdybyś nie miał bólu w sobie,

dawno leżał byś już w grobie.

Człowiek martwy jest bez czucia,

żywe muszą być uczucia.

Ból to oznaka żywota,

i na wagę tu jest złota.

Dzięki temu wiesz, że żyjesz,

zanim zczeźniesz, umrzesz, zgnijesz.

W bólach istnienie się rodzi

i w bólach człowiek odchodzi.

Panie, cierpię zasłużenie,

takie moje przeznaczenie.

🦌