+

Pokój ludziom dobrej woli

1.

Na co mi to wszystko było,

życia tego całe lata?

A być może się przyśniło,

Losu taka jest zapłata?

2.

Jakbym wczoraj się narodził,

jedną dniówkę życia przeżył.

Nie będę tego dochodził,

Tobie, bym się sprzeniewierzył.

3.

To zakrawa na ironię

i ślepego chichot losu.

Ledwie gorzką łzę uronię,

nim znajdę się już u kresu.

4.

Nie ma kogo za to winić

i szukać tego przyczyny.

Rachunek trzeba uczynić

i żałować za swe winy.

5.

Życie nie grą hazardową,

ni rosyjską jest ruletką. 

Losu jest częścią składową,

nie tam przysłowiową betką.

6.

Coś z ruletki jednak miewa

i tragiczne zbiera żniwo.

Życie to burza, ulewa,

Boskiej Miłości ogniwo,

7.

które spaja i jednoczy

rzeczy trudne i bolesne.

Boże, gdzie ja miałem oczy,

cudowne, takie doczesne?

8.

Każdy pragnie normalności,

marzeń najskrytszych spełnienia.

Niech nie braknie lojalności,

Bogu w duszy z Twego tchnienia.

9.

Nie ma tu sprawiedliwości.

Jedna śmierć jest sprawiedliwa.

Tyle wszędzie nieprawości.

Dusza taka niecierpliwa.

10.

Słowo, co Ciałem się stało

i Pokój dało ludzkości.

Oby w sercu zamieszkało.

Chwała Mu na Wysokości.

11.
Święty diakonie Szczepanie,
z wieńcem Pokoju na głowie.
Zbawicielu i Mój Panie,
Miłości w Wcielonym Słowie.

***

Tobie,

z podziękowaniem 

za dzisiejszy dzień.

***

ŚWIĘTO ŚW. SZCZEPANA, PIERWSZEGO MĘCZENNIKA