+

Raj braci mniejszych

Cztery z jeleniem,

to było moim marzeniem.

W tej kniei pośród listowia,

jelonek dobrze się chowa.

Braci ma wokół siebie, 

jakby już był w siódmym niebie.

Czy taki raj istnieje,

Jelonek ma tą nadzieję.

Braci mniejszych legowisko,

na dodatek diana,

psisko.

Ach czemu tu jest tak ślisko,

bliżej piekła i tak nisko.

Ten raj pełny tych  zwierzątek,

zaraz skończy się mój wątek.

Kajsi wcieno mą batutę,

jak ja skończę tę swą nutę.

Bateria się wyczerpuje,

i jelonek denerwuje.

Ach ta ziemska nowoczesność,

I ma kaprawa cielesność.

Kiedy bateria wysiądzie,

znajdę się na Bożym sądzie.

W dali dziadki rej swój wodzą,

za łby biorą i nie godzą. 

Czemu ludzie tacy mali,

kto dziś Ciebie w sercu chwali.

Ciocia z działki już uchodzi,

o co tu, w tym wszystkim chodzi.

Może spieszy się na cmentarz,

Zbawco, że o nas pamiętasz.

Jelonki wciąż skubią trawę,

ja bym wypił dobrą kawę.

Psiakrew z braćmi większymi-,

nie dogadasz się już z nimi.

Braci mniejszych raj już wolę,

którzy mają czystą wolę. 

Nimi instynkt ciągle włada,

ale lepszy jest świat gada.

Wolę ich " molestowanie",

a nie ludzkie pomstowanie.

Tu przynajmniej jest spokojnie, 

tak uroczo i dostojnie.

Żal uchodzić z tego raju,

jakże cudnie jest w tym gaju.

Żegnaj kłodzka ma kraino,

i błogosławiona wino.

Tak się kończy ma przygoda,

jaka cudna ta przyroda.