Przyjdą jeszcze dobre czasy
Przyjdą jeszcze piękne chwile,
słoneczko dla mnie zaświeci,
chyba tutaj się nie mylę,
dosyć życiowej zamieci.
Zorza piękna zajaśnieje,
i takie barwy roztoczy,
zazielenią leśne knieje,
Miłość szczęściem zauroczy.
Dobre czasy jeszcze przyjdą,
Niebo będzie takie cudne,
Anieli do serca wnijdą,
życie już nie będzie nudne.
Gdy Nadzieja w sercu siedzi,
a Wiara rozum zdobywa,
wnet Piękno człeka nawiedzi,
tak ze szczęśliwymi bywa.
Nie ma co czasu wyprzedzać,
myśleć, jakie jutro przyjdzie,
trzeba Łaskę Twą uprzedzać,
wtedy wszystko dobrze wyjdzie.
Przyjdą wreszcie piękne chwile,
i błogosławieństwo Boże,
tu na pewno się nie mylę,
jeśli nas Miłość wspomoże.
***
Wszystkim szczęśliwym
Piękne...to jest piękne, daje nadzieję
OdpowiedzUsuńPiękne...to jest piękne, daje nadzieję
OdpowiedzUsuńDziękuję Grażynko za miły komentarz.
OdpowiedzUsuńJacku, piękny, pełen optymizmu wiersz. Cieszę się, że tak patrzysz na życie. Choć teraz się zastanawiam czy nam, chrześcijanom wolno patrzeć inaczej? Cyba nie, bo skoro Bóg jest samą Miłością i samym Dobrem to co może czekać nas innego. Dziękuję za radość z czytania tej nuty.
OdpowiedzUsuńMój optymizm bierze się z Wiary,
OdpowiedzUsuńa Nadzieja zasadza się na Miłości
Która potrafi czynić takie
niespodziewane cuda w moim życiu.
Miłość do Boga czasami ma swe dopełnienie w drugim człowieku.
SŁOWA NAPAWAJĄCE NADZIEJĄ
OdpowiedzUsuń