Anielski uśmiech

Mowa tu nie o mimowolnym uśmiechu – tzw. anielskim – ten pojawia się nawet tuż po narodzinach, chodzi o wyraźną radość na widok kogoś bliskiego, chodzi o uśmiech będący wyrazem wdzięczności i często odpowiedzią na uśmiech mamy czy taty. Łagodzi każdy ból, smutek i zmęczenie.

 +Anielski uśmiech 

1. Chcę, jak siostra Ledóchowska

być apostołem uśmiechu.

Z twarzą smutną Częstochowska,

spraw, abym żył bez pośpiechu. 

2. Nie od święta być radosny,

lecz w codziennym trudzie życia.

A sercem czuć zapach wiosny.

Nie dopuścić już do tycia. 

3. Chwilę mieć za towarzyszkę.

Czasu więcej nie mitrężyć.

Nie liczę już na podwyżkę. 

Letniość miłością zwyciężyć. 

4. Takiej jednej uśmiechniętej 

nutę wierchową polecam. 

Pięknej, lecz jeszcze nie świętej.

Radość po uszy zalecam. 

Glos Pana

 +Głos Pana 

1. Głosie na pustyni Pana,

zwołujący do pokuty.

Moja dusza niewyspana,

w której tyle pychy, buty. 

2 Kuzynie Pana Jezusa,

coś Jego przyjście rychtował.

Ścięty za Prawdę Chrystusa.

Tyleś uczniów swych wychował. 

3. Największy z proroków Prawa,

co żywiłeś się szarańczą. 

Pokuta to święta sprawa.

Tylko próżni pychę niańczą.

 +Panie 

1. Panie, Ty wiesz co mnie dręczy.

Znasz moje myśli, pragnienia.

Serce moje tak się męczy.

Wciąż te same mam  zwątpienia. 

2. Z Synów ludzkich najśliczniejszy.

Z pośród mężczyzn najmężniejszy. 

Panie Jezu Najpiękniejszy.

Przyjacielu Najwierniejszy. 

3. Baranku Boży bez skazy. 

Nasz Zbawicielu Jedyny.

Miłości bez żadnej zmazy.

Skazany za nasze winy. 

4. Ojcze wybacz mą niewierność.

Serce ciągle ranię Twoje.

Boska Krew zmywa mą grzeszność.

Niech pękną grzechu me zwoje. 

5. Tyś darował Magdalenie

liczne grzechy, przewinienia. 

W Tobie moje ocalenie.

Przyjmij te moje strapienia.

Nie do wiary jest ma wiara

 +Nie do wiary jest ma wiara 

1. Nie do wiary moja wiara

choć po ludzku jest już stara.

Człek wierzyć się ciągle stara.

Tu potrzebna jest ofiara. 

2.  W Miłość nieskończoną wierzyć 

to dla rozumu wezwanie.

Zaufać, Jej się powierzyć

i prosić o zmiłowanie. 

3. Wiara na Łasce oparta

wypływa ze Światła Ducha,

bez Którego nic nie warta.

Na rozumie będzie głucha. 

 +Nieprzespane noce 

1.  Te noce me nieprzespane

przez serce co ma uczucie.

Ach ty moje Zakopane

i to w boku lewym kłucie. 

2. Serce moje zwariowane

i z miłości oszalałe.

Ach me piękne Zakopane.

i te cudne Tatry małe. 

3. Życie każde uśmiercane

przez to ciało "zakichane".

Rozkopane Zakopane. 

Moje życie tak zachwiane. 

4. Co jest na tym świecie warte,

narodziny czy zgon człeka?

Życie czasem tak dożarte,

warte trumiennego wieka. 

5. Z rzeczy na ziemi tu wszystkich 

tylko wiara w Miłość warta.

Kochaj siebie, zwłaszcza bliskich.

Reszta niech biegnie do czarta. 

***

Z modlitewną pamięcią

za śp Mirosława przybranego brata. 

 https://www.facebook.com/share/v/vXFftDBKGJx5hak2/ 

+Drogi mój bracie Michale 

1. Drogi mój bracie Michale,

już jesteś w tym lepszym świecie

i żyjesz w Światłości Chwale.

Stamtąd nic już cię nie zmiecie. 

2. Tyle wspólnych chwil nas łączy

przeżytych w tej Częstochowie.

Dziś twój duch się z Niebem łączy,

będziesz miał duchowe zdrowie. 

3. Ranczo piękne opuściłeś,

na Jaskrowskiej położone.

Wartę rzekę zasmuciłeś.

Życie miałeś tak złożone. 

4. Z mamą hodowałeś kwiaty,

te cmentarne chryzantemy.

Czemu pognałeś w zaświaty,

czy nie miałeś wtedy tremy? 

5. Raz ze mną je sprzedawałeś

po mozolnej jej hodowli.

Z Matką rodzoną mieszkałeś

w prywatnej własnej budowli. 

6. Pomagałeś ojczymowi

przy hodowli macior wielu.

Byłeś oddany domowi.

Oj ty chłopski marzycielu. 

7. A marzeń miałeś bez liku,

jak to gaju zasadzenie.

Samotny dobry człowieku. 

Smutne jest losu zrządzenie. 

8. Drzewa przez cię zasadzone,

stały się dorodnym gajem.

Przez Jacka były chwalone.

Teraz Niebo jest twym Rajem. 

9. Ilem z tobą wypił chmielu,

który fantazji dodawał.

Bracie drogi, przyjacielu.

Życia spędziliśmy kawał. 

10. Tyle gościłeś mnie razy,

na Jaskrowskiej tuż przy Warcie.

Nie mam do ciebie urazy.

Dziś jesteś na Bożej Warcie. 

11. Już cię więcej nie zobaczę,

nie zjem twych malin dorodnych.

W sercu za tobą zapłaczę.

Żyj wśród Aniołów pogodnych. 

12. Brachu cierpieniem dotknięty,

długą nękany chorobą.

Kiedyś będziesz w Niebie święty.

Tą nutą żegnam się z TOBĄ. 

***

Tą pogrzebową nutę

składam na ręce pogrążonego w bólu jego brata Zbigniewa.

Czas "Powszednim Chlebem"

 

 +Czas "Powszednim Chlebem" 

1. Dzielmy się czasem, tak jak chlebem,

bo bywa cenniejszy od chleba.

Bądź dla drugich serdecznym niebem. 

Tego tak bardzo dziś potrzeba. 

2.  "Nie żałuj czasu na rozmowy,

które są pożyteczne", mądre

i bliźniemu oszczędź obmowy,

a miej dla niego serce dobre. 

3. Pomagaj, by czasu nie brakło,

bo "mało jest już tego czasu". 

Czas cenniejszy niż własne jadło.

Czas twój zawsze dobiega kresu.

 

4. Czas JEST Naszym Powszednim Chlebem

i rękojmią Życia Wiecznego.

ON JEST na ziemi Boskim Niebem.

Pokojem Życia doczesnego.

*** 

"+ Trzeba dzielić się z ludźmi wszystkim. Czasem też. Bywa, że jest to dar cenniejszy niż inne. Nie żałuj czasu na rozmowy, które są pożyteczne, które pomagają przychodzić do Mnie i być ze Mną Moim dzieciom. 

Bądź wyrozumiała i hojna we wszystkim tak, jak Ja jestem hojny dla ciebie (...). 

Trzeba ludziom pomagać. I trzeba się spieszyć, żeby zdążyli zanim skończy się czas dany im.  Zanim skończy się czas dany temu światu. Mało jest już tego czasu. Bardzo mało (...)." 

 

Alicja Lenczewska

Świadectwo, 98

 

Opis postaci Królowej Pokoju, objawiającej Medziugorju 

Wielu i na rozmaite sposoby wypytywało świadków objawień o wygląd Matki Bożej i ogólnie o to, co się dzieje w parafii Medziugorje. Najlepiej udało się to ojcu Janko Bubalo - pisarzowi, należącemu do franciszkańskiej prowincji w Hercegowinie. Interesował się objawieniami medziugorskimi od samego początku. Latami przyjeżdżał do Medziugorja spowiadać i w ten sposób gromadził spostrzeżenia o medziugorskim fenomenie duchowym. Rezultatem tej pracy była książka "Tysiąc spotkań z Matką Bożą"(1985), która była wielokrotnie nagrodzona i osiągnęła światowy sukces. O swoich przeżyciach mówi w książce świadek objawień, Vicka. Poza nią ojciec Janko rozmawiał i z innymi świadkami. Ostatecznie opublikował tylko rozmowę z Vicką, ponieważ ocenił, że jej odpowiedzi były najobszerniejsze. Odpowiedzi pozostałych nie różniły się niczym istotnym od jej opisu. O wyglądzie Matki Bożej rozmawiał wielokrotnie ze wszystkimi świadkami objawień i jak oświadczył, nie opublikował niczego, na co oni nie wyraziliby zgody. 

Czas mijał, mnożyły się próby odtworzenia postaci Matki Bożej. Wiele prób było niezgodnych z tym, o czym mówili świadkowie objawień. Aby to wszystko uporządkować, ojciec Janko, choć już w podeszłym wieku (urodzony w 1913 r.), przystąpił do drugiej próby. Wszystkim świadkom objawień wręczył ankietę z pytaniami o wygląd Matki Bożej. Większość świadków poddała się próbie ojca Janko (Ivan Dragićević, Vicka Ivanković, Marija Pavlović, Ivanka Ivanković i Mirjana Dragićević). Odpowiedzi na ankietę poświadczyli swymi podpisami w Humcu 23 lipca 1992r. Jakov Čolo (czyt. Czolo) z powodów obiektywnych nie brał udziału w ankiecie, ale potwierdził wypowiedzi pozostałych i stwierdził, że nie ma nic szczególnego do dodania. 

***

Królowo Pokoju

Ratuj Królowo Pokoju 

od zgubnej ideologii

i szykuj prawych do boju.

Chroń co zeszli z Bożej Drogi. 

 Dziś świat nad przepaścią stoi,

szatańską religię szerzy.

Nawet Prawdy się nie boi.

Czynu trzeba i pacierzy. 

Kto odrzuca z serca Boga,

za bożka ma Ład Zielony.

To utopia tak złowroga,

gorsza niż te zabobony. 

Lewactwo przeżarte jadem

z czerwoną gwiazdą na czole.

Dajmy odpór przed tym gadem.

Inaczej przyjdą niedole. 

5. Święty Janie Pawle Wielki,

broń Polaków przed głupotą.

Wróg porąbie nas jak belki,

poczęstuje  nas  sromotą.

Opis postaci Królowej Pokoju, objawiającej Medziugorju 

Wielu i na rozmaite sposoby wypytywało świadków objawień o wygląd Matki Bożej i ogólnie o to, co się dzieje w parafii Medziugorje. Najlepiej udało się to ojcu Janko Bubalo - pisarzowi, należącemu do franciszkańskiej prowincji w Hercegowinie. Interesował się objawieniami medziugorskimi od samego początku. Latami przyjeżdżał do Medziugorja spowiadać i w ten sposób gromadził spostrzeżenia o medziugorskim fenomenie duchowym. Rezultatem tej pracy była książka "Tysiąc spotkań z Matką Bożą"(1985), która była wielokrotnie nagrodzona i osiągnęła światowy sukces. O swoich przeżyciach mówi w książce świadek objawień, Vicka. Poza nią ojciec Janko rozmawiał i z innymi świadkami. Ostatecznie opublikował tylko rozmowę z Vicką, ponieważ ocenił, że jej odpowiedzi były najobszerniejsze. Odpowiedzi pozostałych nie różniły się niczym istotnym od jej opisu. O wyglądzie Matki Bożej rozmawiał wielokrotnie ze wszystkimi świadkami objawień i jak oświadczył, nie opublikował niczego, na co oni nie wyraziliby zgody. 

Czas mijał, mnożyły się próby odtworzenia postaci Matki Bożej. Wiele prób było niezgodnych z tym, o czym mówili świadkowie objawień. Aby to wszystko uporządkować, ojciec Janko, choć już w podeszłym wieku (urodzony w 1913 r.), przystąpił do drugiej próby. Wszystkim świadkom objawień wręczył ankietę z pytaniami o wygląd Matki Bożej. Większość świadków poddała się próbie ojca Janko (Ivan Dragićević, Vicka Ivanković, Marija Pavlović, Ivanka Ivanković i Mirjana Dragićević). Odpowiedzi na ankietę poświadczyli swymi podpisami w Humcu 23 lipca 1992r. Jakov Čolo (czyt. Czolo) z powodów obiektywnych nie brał udziału w ankiecie, ale potwierdził wypowiedzi pozostałych i stwierdził, że nie ma nic szczególnego do dodania. 

***

Królowo Pokoju

Ratuj Królowo Pokoju 

od zgubnej ideologii

i szykuj prawych do boju.

Chroń co zeszli z Bożej Drogi. 

 Dziś świat nad przepaścią stoi,

szatańską religię szerzy.

Nawet Prawdy się nie boi.

Czynu trzeba i pacierzy. 

Kto odrzuca z serca Boga,

za bożka ma Ład Zielony.

To utopia tak złowroga

gorsza niż te zabobony. 

Lewactwo przeżarte jadem

z czerwoną gwiazdą na czole.

Dajmy odpór przed tym gadem.

Inaczej przyjdą niedole. 

5. Święty Janie Pawle Wielki,

broń Polaków przed głupotą.

Wróg porąbie nas jak belki.

Skończmy wreszcie z tą "hołotą"!!!

MILCZENIE POLSKICH PASTERZY.

Św.

Augustyn z Hippony

 +MILCZENIE POLSKICH PASTERZY. 

Czemu Polski Kościół milczy,

gdy Tusk ma apetyt wilczy.

Nasz Tysiąclecia Prymasie,

czemu Pasterz siebie pasie?

***

"siebie samych pasą, a nie owce, wymagają tych dwóch rzeczy od ludu: aby zaradzał ich potrzebom i aby okazywał im szacunek i uznanie”

***

"Dlatego wy, pasterze, słuchajcie słowa Pana". Do jakich pasterzy się zwraca? "Tak mówi Pan: Oto jestem przeciw pasterzom i wyrwę moje owce z ich rąk".

Posłuchaj i dowiedz się, owczarnio Boga: od niegodnych pasterzy Pan żąda zwrotu owiec, żąda rachunku z ich zguby. I mówi przez swego proroka: "Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża dla pokoleń izraelskich po to, byś słysząc z mych ust napomnienia przestrzegał ich w moim imieniu.

Jeśli do bezbożnego powiem: Bezbożny musi umrzeć - a ty nic nie mówisz, by bezbożnego sprowadzić z jego drogi - to on umrze z powodu swej przewiny, ale odpowiedzialnością za jego śmierć obarczę ciebie.

Jeśli jednak ostrzegłeś bezbożnego, by odszedł od swej drogi i zawrócił, on wszelako nie odchodzi od drogi swojej, to on umrze z własnej winy, ty zaś ocaliłeś swoją duszę".

I cóż powiemy, bracia? Widzicie, jak niebezpiecznie jest zamilczeć. Bezbożny umiera i jest to sprawiedliwe, że umiera: umiera w swej bezbożności i w swym grzechu, jego niedbałość go zabija.

Gdyby zechciał, znalazłby pasterza, w którym jest życie i który mówi: "Żyję Ja, mówi Pan". Ale on się zaniedbał, a nie upomniał go ten, który nad nim miał czuwać i miał go przestrzegać; a zatem słusznie ów grzesznik umiera, słusznie też zostaje odrzucony ten, kto go nie upomniał.

Ale, mówi Pan dalej przez proroka, jeśli bezbożnemu, któremu zagrażam, powiesz: "musisz umrzeć" - on zaś nic sobie z tego nie robi i nie chce ujść przed zagładą, wtedy spadnie nań miecz i zabije go; on umrze w swoim grzechu, a ty ocaliłeś swoją duszę.

Dlatego więc naszym obowiązkiem jest nie milknąć, a gdybyśmy nawet milczeli, to wy i tak macie słuchać słów Pasterza zawartych w Piśmie świętym.

Przypatrzmy się zatem - zgodnie z tym, co powiedziałem - czy istotnie Pan odbiera owce złym pasterzom, aby je oddać dobrym. Stwierdzam, że odbiera je pasterzom niegodnym, bo oto mówi:

"Oto jestem przeciw pasterzom. Ich obarczę odpowiedzialnością za moje owce, położę kres ich pasterzowaniu, a pasterze nie będą paść samych siebie". Przykazuję im, aby paśli moje owce, oni zaś samych siebie pasą, dlatego położę kres ich pasterzowaniu.

A w jaki sposób to czyni? Mówi: "Czyńcie, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie".

Chce przez to powiedzieć: głoszą moją naukę, ale postępują jak sami zechcą. Otóż, jeśli nie naśladujecie uczynków tych niegodnych pasterzy, to wtedy nie oni was pasą; ale gdy czynicie, co wam polecają, wtedy Ja was pasę. Podają wam bowiem moją naukę, chociaż sami się do niej nie stosują.

Kazanie świętego Augustyna, biskupa: "O pasterzach" (Sermo 46, 20-21)

Panorama bez panoramy

TAK NISZCZEJE PENSJONAT PANORAMA  w Zakopanem

podobnie, jak moja umiłowana Ojczyzna co Polską się nazywa.

***

Dom wczasowy Panorama zaprojektował Jerzy Dajewski. Budynek powstawał w latach 1963-65 na zboczu Antałówki, na wysokości 903 m n.p.m. Ten sam architekt zaprojektował gmach Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, który znajduje się na Równi Krupowej, oraz kilka innych charakterystycznych obiektów w Zakopanem.1 lut 2020

 +"Panorama" bez panoramy 

1. A pod wierchem Antałówki

hotel stoi zrujnowany.

Dziś nie warty nawet stówki,

kiedyś "Panoramą"  zwany.

2. Panorama wprost na Giewont,

z "Panoramy" podziwiany.

Dla Zakopanego afront.

Co za miasto zakopiany? 

3. Aliści szczęścia nie miała,

do właściciela byłego,

dlatego się nie ostała. 

Czy nie mogła mieć lepszego? 

3. Polsko, czy masz gospodarza,

i włodarza uczciwego?

Taki na sto lat się zdarza.

Dziś masz na wskroś nieprawego.

4. Z Polski jaka panorama?

Obudź się Śpiący Rycerzu.

Bez Boga ostanie sama-

przetrwa na Jego Przymierzu.

Jaka tusza

 + Jaka tusza ... 

1  Oj co to się  porobiło,

że swe cielsko ledwo noszę.

Niechby kilo się zgubiło.

Tak to teraz ciężko znoszę. 

2. Na nic tutaj biadolenie,

rwanie resztek włosów z głowy. 

Nawet lepsze chude lenie

i ten lżejszy do połowy. 

3. Sam piszę fraszkę na siebie,

ze schudnięciem gorzej będzie.

O Anieli zgrabni w Niebie,

wam ciała już nie przybędzie. 

4. Jaka dusza, taka tusza,

a właściwie co w niej siedzi.

Otyłość przykra katusza.

Niech ma pyszność się zabiedzi.

Piękna różo

 +Piękna różo

1. Ścięta róża mnie oburza,

to prawie jest barbarzyństwo.

Taka mała i ta duża,

jakże piękne jej jestestwo. 

2.  Gdyby ta róża wiedziała,

że za piękno będzie ścięta,

tak by rzewnie zapłakała,

jak małe żywe pisklęta. 

3. Róża nie wie, że istnieje,

swego piękna nieświadoma.

Krótkie są jej płatków dzieje.

Dusza jej jest niewidoma. 

4. Wszystkie kwiaty razem wzięte,

te ogrodowe i polne,

w swym pięknie, jakby zaklęte.

w Bogu są żywe i wolne. 

***

Takiej jednej żywej róży.

+Droga drogo

 +Droga drogo 

1. Gdzie ta droga mnie,

zawiedzie,

górskim szlakiem krętym w górę.

Nie zawsze w życiu się wiedzie.

Każdy ma swą groźną chmurę. 

2. O tysięczna moja nuto,

z wierchowym, jak skała kluczem.

Z pięknych Tatr tu cię wykuto.

Schodź pomału górskim zboczem. 

3. Do batuty wojciechowej 

przylgnij niczym śnieg do skały.

Chórmistrzu o krwi tak zdrowej.

Tak "Wierchy" podziękowały.

 Jezus objawia się jako lekarz ludzkiej duszy i ciała. Jako lekarz, nie tylko naraża się na niebezpieczeństwo zarażenia chorobą (rytualną nieczystością), aby wyleczyć chorego (grzesznika), ale oddaje własne życie, aby chorzy (grzesznicy) mogli żyć. W Jego ranach jest przecież nasze zdrowie (por. Iz 53,5).

+Boski Mistrzu

1. Boski Mistrzu Nasz Lekarzu.

Pielęgniarzu ciała, duszy.

Na Twym Sercu i Ołtarzu,

niech i to Twa Miłość skruszy. 

2. Wejrzyj na mą ludzką słabość.

Ulecz wszystkie moje rany.

Żal serdeczny da Ci zadość.

Jezu tak mało kochany. 

3. Krwią obmyj co ból zadaje,

Twemu Sercu przebitemu.

Miłość zawsze ulgę daje.

Żyję tylko dzięki Niemu.