+

Na okrągłą rocznicę

1. Przyjaźń, jako skarb serdeczny.

Tu na świecie najcenniejszy.

W sercu jest taki słoneczny

Nic go w życiu nie pomniejszy.

2. Tam skarb, gdzie jest serce Twoje.

Perła z wszystkich najpiękniejsza,

co na dobre łączy dwoje.

Dusza jest już mniej smutniejsza.

3. Przyjaciel o szczerej duszy.

Przed nim głośno myśleć mogę.

Pewnie to Cię trochę wzruszy.

Jak trzeba, zrobię, pomogę.

4. Przyjaźń jest ufna i szczera.

W niej jest każdy sobą zawsze.

Tu jeden drugiego wspiera.

Wszystko wtedy jest ciekawsze.

5. Kwiaty kwitną w cieple słońca.

Przyjaźń takie ciepło daje,

gdzie miłość jest wciąż gorąca.

Stałe wzrasta, nie ustaje.

6. Kiedy krzyczysz każdy słyszy.

Do najbliższych mówisz szeptem.

Przyjaciel mówi do duszy.

Jest najlepszym twym sekretem.

7. Przyjaźń latami nadchodzi,

krokiem spokojnym, miarowym.

Nie w przypływie chwili rodzi.

I jest uczuciem wzorcowym.

8. Przyjaciel tobie pomaga.

Wolność twoją akceptuje.

Od siebie więcej wymaga.

"Ja" twe zawsze zachowuje.

Serce Jezusa

Serce Jezusa

+

1. Gdzieś Nadzieja się podziała,

Wiara  niczym słońce zgasła.

Miłość w sercu jeszcze działa.

Jeszcze tli się, nie wygasła.

2 . List do Nieba zaraz wyślę.

Nie mam nic już do stracenia.

Napiszę, co w sercu myślę.

Gdzie podziały się marzenia?

3. W sercu miłość się ukrywa,

która życiu sens nadaje.

Ona wciąż jest taka żywa.

Bić więc serce nie przestaje.

4. Dzwoni ma serdeczna dusza.

Myśli, jak zegar tykają.

Ktoś do życia jeszcze zmusza.

Chwile ciągle uciekają.

5. Czas mnie nieustannie kiwa.

Żarty ze mnie ciągle stroi.

Dusza na pół we mnie żywa.

Kto przygarnie i ukoi?

6. Sercu czerwiec poświęcony,

Które konało na Krzyżu.

Twej Miłości ślę ukłony.

Zawsze JESTEŚ tu w pobliżu.

7. Gdy dzisiaj przed Panem klękniesz.

W adoracji miłość wyznasz.

Pewnie w sercu trochę zmiękniesz.

Jemu rację znowu przyznasz.

8. Serce włócznią tak zranione.

Tutaj na Ołtarzu kona.

Jakieś piękne, umilone.

O Miłości Nieskończona.

9. Przytul mnie do Serca Swego.

Niech usłyszę Twoje bicie.

Nie ma Serca piękniejszego.

Przy Nim, me serce w zachwycie.

10. O, serdeczna Ma Miłości.

Hostio Czysta, Żywy Chlebie.

Czym są te moje przykrości!?

Wciąż za mało kocham Ciebie.

11. Serce w agonalnym stanie.

Wciąż wznoszone przez kapłana.

Które kochać nie przestanie.

W Nim cała Miłość skąpana.

12. Nie ma innego na świecie.

Takie tylko Jedno bije.

Czemu kochać Go nie chcecie!

O, przewrotne plemię, żmije.

13. O, Świątynio pełna Łaski,

po trzech dniach odbudowana.

Jakże cudne Twoje blaski.

Moja dusza w Niej schowana.

14. Tu niech pismo trafi moje.

Tam  przeznaczenie odszuka.

Już się nie lękam, nie boję.

Me serce do Twego puka.

***

Sercu Twemu

Sieroca nuta

+

Sieroca  nuta

1. Znowu ta fala powraca,

jak bumerang się pojawia.

Dusza dławi się, zatraca.

Nic dobrego to nie sprawia.

2. Po co w życiu takie chwile,

gdzie wszystko, jak bańka pryska.

Czasem w sercu tak zawile.

I żałość się taka wciska.

3. Kto usłyszy jęki duszy,

spośród takiej ich ilości.

Nikt się Tobą nie poruszy.

Nie okaże swej litości.

4. Ludzka żałość nie pomoże,

bo jest sama niewydolna.

Takich jęków pełne morze.

Samotności nieudolna.

5. Czemu jestem znowu na dnie?

W przysłowiowym dołku siedzę.

Pewnie chandra mnie dopadnie

i czeluści Piekła zwiedzę.

6. Takie widać szczęście moje.

Nie ja pierwszy i ostatni.

Oj, losie mam ja za swoje.

Takiś nędzny, jednak bratni.

7. Dobrze mieć więc przyjaciela.

Takiego nie od parady.

Ze mnie kawał marzyciela,

na gwałt potrzebuję rady.

8. Jest taki jeden na świecie.

Kiedy trzeba rękę poda.

Dalej jednak mnie coś gniecie.

Może winna tu pogoda.

9. O, mój tak przyjazny druhu,

gdzie mi tam do Ciebie teraz.

Tęskno mi jest w moim duchu.

Tym dzielę się z Tobą nieraz.

10. Ty masz dosyć swojej biedy.

Dłonie twoje są zajęte.

Nie dasz rady, a więc kiedy?

Takie życie niepojęte.

11. O, moja nuto sieroca,

jak ta nad Dunajcem sosna.

Czemuś jest taka markotna?

Wszak niedawno była wiosna.

12. Nuto tuląca się w skałach.
Przez halnego rozrywana.
Co w takich jesteś opałach.
Przez ślepy los tak kiwana.

13. Wierchy niechaj cię otulą
i kluczem skalnym otworzą.
Kiedyś spotkasz się z Matulą.
Tam na nowo ciebie stworzą. 

14. Nuto smętna, ale własna,
w Tatrach polskich zagubiona.
Nuto, jak skała doczesna.
Przez te wichry wyrzeźbiona.

***

Przyjaznej duszy

 +

Przedsmak Nieba

1. Czym Twa  Miłość  JEST w istocie?

Kto dorówna Sercu Twemu?

W każdym calu, w swej prostocie,

aby oddać chwałę Jemu.

2. Miłość Niebo Twe zwiastuje.

Jest Nadziei mej jutrzenką.

Wie serce, które miłuje,

Miłość jest jego poręką.

3. Cisza w głębi serca Twego,

w której myśli Boże gwarzą.

Cóż może być mocniejszego,

piękniejszego, Twoją twarzą.

4. Taka święta chwila ciszy,

co istnieje w Tobie Panie,

w której Sam Bóg Siebie słyszy.

Nikt Tej ciszy nie odgadnie.

5. Cisza niczym hymn wspaniały,

wonią taką okraszony.

W swej harmonii okazały.

Sam Bóg w niej jest poruszony.

6. Cisza o przecudnej woni,

  barwach ciepłych, harmonijnych.

Tutaj niech się dusza schroni,

w tych czeluściach niedostępnych.

7. Cisza, jak świt nad jeziorem

Genezaret w Galilei.

Spokój taki, jak wieczorem,

pełen blasku i Nadziei.

8. Z mgły porannej się wynurza

Światło od słońca jaśniejsze.

Majestatem Swym odurza,

z wszystkich świateł najpiękniejsze.

9. Z Morskich rąk tego błękitu, 

promienie światła tryskają,

od tafli hen do zenitu.

Pokój z miłością zsyłają,

10. dzieciom Twoim tu na dole,

serca czyste ogrzewają,

ludzkie troski i niedole,

Twym Pokojem napawają.

***

Oblubienicy Boga,

Alicji Lenczewskiej.

Quotidie moriatur

+

Cotidie morimur

Cotidie morimur, cotidie enim demitur aliqua pars vitae

Znaczenie

 Codziennie umieramy, codziennie bowiem uszczupla się jakaś część życia. Seneka

1. Jeśli żyjesz śmierć daleko.

A gdy śmierć wreszcie przychodzi,

To życia zamyka wieko.

Dusza z ciała wnet uchodzi.

2. Świadomość dalej istnieje.

Dusza rozbrat z ciałem bierze.

Nic z mego ja nie marnieje.

Prawda to jest, ja w to wierzę.

3. Duch ludzkie ciało ożywia,

które dzięki temu żyje.

Serce bije, krew odżywia.

Kiedy stanie, ciało stygnie.

4. Dusza z ciałem się rozstaje.

Wraca myśl na Łono Boże.

A duch w Pokoju zostaje,

Który tylko Bóg dać może.

5. I to już na Wieczność całą,

gdzie błogi stan trwa bez końca.

Jest złączony z Bożą Chwałą.

Dusza cała w blasku Słońca,

6. Które już nigdy nie zajdzie.

Będzie po wsze czasy trwało.

Tam Miłość człeka odnajdzie.

I twe zmartwychwstałe ciało.

***

Wszystkim wątpiącym.