Ogniu i żarze Miłości

+

Ogniu i żarze Miłości

1. Rozpal Ogień Twej Miłości,

w sercu zimnym, zbyt leniwym.

Nie chcę robić Ci przykrości,

lecz być sobą i uczciwym.

2. Wyziębione me jestestwo

i niezdolne do kochania.

O, pełne Miłości Bóstwo,

proszę Twego zmiłowania.

3. Żywa lawo spływająca,

z Serca wciąż konającego.

O, Miłości tak płonąca,

pełna żaru gorącego,

4. który kruszy nawet skały,

spala na popiół co harde.

Boże, jakiś Ty wspaniały,

zmłóć me serce takie twarde.

5. Panie, daj dziecięcą ufność
gotową na wszystko Miłość,
samozaparcie, stanowczość.
Zbyt waży grzeszna otyłość.

6. Gorąca miłość wymaga,
troski, trudu wytrwałego.
Ten wygrywa, kto się wzmaga,
zwycięża siebie samego.

7. Zły podsuwa wątpliwości,
zrobi wiele, by Cię zrazić,
niech w Twym sercu już nie gości.
Grunt to Miłość nie urazić,

8. swoim mało sercem wdzięcznym,
pełnym pychy, ignorancji.
Jesteś Jego duchem pięknym,
zwłaszcza podczas adoracji.

9. Stamtąd Moc Boża pochodzi,
Która zawsze Cię miłuje.
W Nim się dobro samo rodzi
i Twe szczęście się znajduje.

10. Nie trać czasu na głupoty,
na hulanki i swawole.
Walcz, pracuj i dąż do cnoty.
Oddaj się Jemu w niewolę.

11. Do Matki Pięknej Miłości,
zachodź i czasu nie żałuj.
W końcu ustaną przykrości.
Bożą Miłością się ładuj.

***
Bartkowi,
mojemu kochanemu chrześniakowi.

Okno Twojej Duszy

 +

Okno Twojej Duszy

https://youtu.be/2Og7CBoj2_U

1. Patrzę w okno Twojej duszy,

poprzez szybkę serca mego.

Zachwyciłem się po uszy.

Boże, po co i dlaczego?

2.  Nie zaglądaj gdzie nie trzeba.

Szczęścia zbytnio nie wyzieraj.

Wzrok skieruj prosto do Nieba.

Z losem swoim się nie spieraj.

3. Serce jest bardzo ciekawe,

okno przecież jest otwarte.

Życie nie zawsze łaskawe.

Serce takie jest uparte.

4. Cudowne okno Twej duszy,
tyle tajemnic kryjące,
jeszcze nie raz mnie poruszy,
jak ogień iskry płonące.

Lepiej później, niźli wcale.

 +

Lepiej później, niźli wcale.

1. Blisko, zarazem daleko,

serce moje się znalazło.

O, Ty losu moja rzeko.

To coś do serca mi wlazło.

2. Czasem los życie odmienia

i sens piękny mu nadaje.

Nawet lepsze są wspomnienia.

To co robisz się udaje.

3. Czemu tylko to tak późno?

Kiedy życie w jesień weszło.

Byle nie było na próżno,

zło od  serca już odeszło. 

***

Tobie,

z podziękowaniem.

Nasza pieśń

+

Karol Byliński

Nasza pieśń

1848

1. Kto ma uszy ku słuchaniu,

niechże słucha i  rozumie.

Kto ma ręce ku działaniu;

niechże teraz działać umie.

2. Bo wam mówię głosem Boga:

czas na wroga, czas na wroga!

Czas rozpocząć bój piekielny,

nam weselny, im śmiertelny!

3. Taka moja pieśń dzisiejsza.

Z najszczytniejszych, najszczytniejsza.

Jam dla niej trudów nie skąpił. 

Jam ją marzył całe życie. 

***

Jakże aktualna pieśń,

poety, którego ojciec walczył 

w Legionach gen.

Jana Henryka

Dąbrowskiego.

***

Post scriptum:

Czas na wroga, dosyć tego,

zgubnych dzisiaj, głupich prądów,

lewactwa zaraźliwego,

nie róbmy znów nowych błędów.

***

Aż się prosi ta pieśń,

o skomponowanie do niej

równie pięknej melodii.

Tylko pod Krzyżem

+

Tylko pod Krzyżem

1. Tylko pod Krzyżem,

pod Sercem Boga,

do Ciebie się zniżę,

odejdzie trwoga.

2. Tu na Golgocie

i Czaszki Górze

gdym jest w kłopocie,

już się nie chmurzę.

3. Tu pod Tym znakiem,

ja jestem sobą

i wciąż Polakiem,

na zawsze z Tobą.

Głód Prawdy

 +

Głód Prawdy

1. Czemu duszo jesteś smutna,

pośród świata zagubiona?

Gdybyś była rezolutna,

nie byłabyś tak zgnębiona.

2. Serce  pulsuje niemrawie.

Ledwie tyka, a nie bije.

Mało Twoją Miłość sławię.

Własna letniość mnie zabije.

3. Moja pycha nienażarta.

Ego mocno wybujałe.

Cielesność jest nic nie warta.

Wszystko we mnie takie małe.

4. Daj mi pragnienie Miłości,

bym za Twym Chlebem zatęsknił.

Niechaj ciało z duszą pości.

Ja swe życie w Miłość zmienił.

5. Niczego więcej nie pragnę,

oprócz za Tobą tęsknoty.

Wolę niechaj do Twej nagnę.

Pozbaw mnie wreszcie głupoty.

6.  Za  Twoim Prawdy odblaskiem,

wciąż me serce  jest  stęsknione.

Przyjdź jutrzenko  ze  Swym  brzaskiem,

Piękno  Nasze  Nieskończone.

Nie ma pobłażania

 +

Nie ma pobłażania

1. Kto nie walczy ten przegrywa.

Trzeba ciągle iść za ciosem.

Laury wytrwały zdobywa.

Nie ma co pieścić się z losem.

2. Nie zbliżaj się do pokusy.

Nie kuś losu niepotrzebnie.

Walcz z sercem i z całej duszy.

Mocny do zwycięstwa dobrnie.

3. Nigdy z walki nie rezygnuj.

Licho czyha na twą słabość.

Zawsze czuwaj i się pilnuj,

twą koroną będzie radość.

4. Nie ma taryfy ulgowej.

Zły bezwzględnie nas punktuje.

Szykuj się się do walki nowej,

żądza znowu atakuje.

5. Więc dawaj więcej od siebie,

gdy inni nie wymagają,

byś znalazł się kiedyś w Niebie,

niezłomni tam się dostają.

***

Świętemu Janowi Pawłowi II Wielkiemu. 

"Aniele ziemski bez winy"

 +

"Aniele ziemski 
bez winy"

1. Młodzieńcze, dziś jakich mało,

o sercu pełnym Miłości,

coś świętość swą zdobył śmiało,

pomimo tylu przykrości.

2. Święty, z moich lat chłopięcych,

coś przekleństwem się nie skalał,

mężny mimo lat młodzieńczych,

coś na wulgarne słowo mdlał.

3. Tatuś Twoje imię nosił,

a tyle razy przeklinał.

Często gniewem się unosił.

W amoku się zapominał.

4. Święty miał z Tobą problemy,

jak Jacek "Odrowąż" ze mną.

Złości, kłamstwa dziś nie chcemy,

nienawiść jest nadaremno.

5. Tu na pięknej polskiej ziemi,

taki Święty jest potrzebny.

Niech Twój duch tę złość uziemi.

Polak winien być chwalebny.

6. Stasiu, o sercu tak pięknym,

coś na straży stał swej sławy

i w młodości został świętym,

nie cieszyły Cię zabawy.

7. Matuchna Cię uzdrowiła,

co Tobie tak była miła.

Łaska to Boża sprawiła,

tak młodego uświęciła.

8. Nasz kochany polski Święty,

Strażniku cnoty czystości,

Tak mi ona daje w pięty.

Wstaw się za mną do Miłości.

***

Najpiękniejszemu,

polskiemu Świętemu,

Stanisławowi Kostce,

poświęcam tę nutę wierchową.

Stachu,

spraw,

bym i ja miał duszę,

czystą i zdrową.

 +

Kim Ty JESTEŚ?!

1. Kim Ty JESTEŚ Chlebie Żywy?!

W Hostii białej na Ołtarzu.

Tu ISTNIEJESZ nie na niby.

Tak naprawdę i w pobliżu.

2. JESTEŚ w każdej cząstce chleba,

Ty, o Panie, Nieskończony,

jako dar najwyższy z Nieba,

Tobie chcę być poświęcony.

3.  Swoją taisz Nieskończoność,

w takiej małej okruszynie.

To potrafi tylko Miłość,

tylko Ty, Panie, jedynie.

4. O, więźniu własnej Miłości,

Serca Swego Zakładniku,

JESTEŚ w nocy wśród ciemności,

zamknięty, nie na świeczniku.

5. Kościół w ciemnościach spowity.

Nikt nie przyjdzie adorować.

Ty JESTEŚ niesamowity.

Kto Cię w nocy chce miłować?

6. Czekasz do samego rana.

Czuwasz, jakby w Getsemani.

Duszo moja skołatana,

serce mnie za to wciąż gani.

7. Apostołów, sen ich zmorzył,

choć prosiłeś, by nie spali.

Mój duch dawno się położył.

Serce Twe goreje, pali.

8. Trwa w Ogrójcu Twa Agonia.

Skronie Twe krwawy pot zrasza.

Jaka to wielka ironia!!!

Moja dusza Cię przeprasza.

***

Tobie, Więźniu i Zakładniku Własnej Miłości.

Wywyższenie Krzyża"

+

"Wywyższenie Krzyża" 

1. Krzyż  w moje życie wpisany.

Geny na świat go przyniosły.

Tyś na niego jest skazany. 

Kości z mim się twoje zrosły. 

2. Codziennie mi towarzyszy. 

W dzień, w nocy, o każdej porze.

Tak mnie on uwiera, peszy.

Ja mu jeszcze trosk dołożę. 

3. Dzisiaj chcą krzyże zdejmować,

bo sumienia ich wciąż budzi.

Lepiej krzyż w sercu zachować,

On tak przemawia do ludzi. 

4. Na  Krzyżu Miłość skonała.

Na Nim zwycięstwo odniosłeś.

Twa Miłość tak Cię bolała.

Męki straszne na Nim zniosłeś. 

5. Do Krzyża dałeś się przybić.

To me grzechy Cię zraniły. 

Nie daj duszy mej się zgubić. 

O, Nasz Zbawco, Panie miły. 

6. O krzyżyku mój maleńki.

On tyci przy Twoim taki.

Miłosierny Jezu, dzięki.

Nic, że daje się we znaki.

7. O, Matko nasza Bolesna,

Współodkupicielko Pana.

O, moja dolo doczesna,

wielkim grzechem przeorana.

8. Przyjmij mnie do serca swego.

Wyproś Łaskę nawrócenia.

Syna niech kocham Twojego.

Naprawdę, nie od niechcenia.

***

Ku czci Krzyża

Naszego

Pana

Jezusa Chrystusa. 

 +

Niezłomny Prymasie tysiąclecia

1. Nasz Prymasie Tysiąclecia,

niezłomny hierarcho Boży,

ślę Ci całe pęczki kwiecia,

nuta sama się ułoży.

2. Takich trzeba dziś włodarzy,

co bardzo kochają naród.

Polsko miałaś tyle twarzy,

z których ciekła krew, znój i trud.

3. Czas to pieniądz powiadają.

Kiedyś rzekłeś: "Czas to Miłość".

Ci ostatni rację mają.

Grunt, społeczna sprawiedliwość.

4. Polskę dzisiaj podzieloną,

coś jak własne serce kochał,

teraz taką zniewoloną,

Tyś naprawdę Ją miłował.

5. Interreksie spójrz łaskawie

na Lechitów ludzkie plemię.

Polsko, ja Cię dalej sławię

i  na Zachód nie zamienię.

***

Niezłomnemu Prymasowi,

ks. kard. Stefanowi Wyszyńskiemu,

w dniu Jego beatyfikacji.

Góro naznaczona Krzyżem

 +

Góro naznaczona Krzyżem

1. Góro Krzyżem naznaczona,

od wieku już tam stojącym

i znakiem Pańskim zwieńczona,

w słońcu pięknie zachodzącym.

2. Krzyż ma rozwarte ramiona,

które Polskę obejmują.

Góro z rycerzem uśpiona.

Serca wierne moc Twą czują.

3. Obudź się Rycerzu Śpiący,

powstań wespół z rycerzami.

Czas ku temu jest naglący,

tu do walki z poganami.

4. Wiara się sypie w narodzie.

Nowe prądy zalewają.

Polak z Polakiem w niezgodzie.

Wrogowie na nas czyhają.

5. Czas poderwać nasze szyki.

Znów od nowa się policzyć.

Na nic pozorne uniki.

O wiarę trzeba powalczyć.

6. Nikt tego za nas nie zrobi.

Wolność na zawsze nie dana.

Katolików letniość gubi.

Ratuj nas Niepokalana.

Narodziny Matki Pięknej Miłości

 +

Narodziny Matki Pięknej Miłości

1. O, Matko Pięknej Miłości

i Monstrancjo żywa Pana.

Tyle nam dałaś radości.

Matuchno nasza Kochana.

2. Dzisiaj Twoje narodziny.

Druga Ewa na świat przyszła.

Świat nie zna takiej godziny.

Pora ta wreszcie nadeszła.

3. Przez Rodziców wymodlona.

Tak długo oczekiwana.

Córka Chwałą obdarzona.

Czysta i Niepokalana.

4. Jakże Bogu nie dziękować,

za Twoje przyjście cudowne

i w sercu Cię adorować,

za Twe życie tak nadobne.

5. Z wszystkich matek najmilejsza.

Rodzicielko Zbawiciela.

Matko Boska najpiękniejsza.

Radość wielka się udziela.

6. Drugorodna córko Boża.

Współodkupicielko droga.

Prowadź przez ludzkie bezdroża,

do Twego Syna i Boga.

***

Matce Pięknej Miłości 

"Effatha

 +

"Effatha"

1. Boski Mój Uzdrowicielu,

Lekarzu duszy i ciała.

Panie Jezu, Zbawicielu.

Dusza moja tak by chciała,

2. abyś na jej nędzę wejrzał

i na mnie rękę położył,

łaskawie mą małość dojrzał,

palce w moje uszy włożył.

3. Śliną mi języka dotknij,

w Niebo wprost na Ojca spojrzyj.

A ty duszo nie zapomnij

i na oczy wreszcie przejrzyj.

4. Panie, weź mnie na bok z dala

od tłumu i myśli błahych.

Jezu, serce tak nawala,

mam dość moich uszu głuchych.

5. Palce Pan do uszu wkłada,

śliną dotyka języka

i w samo niebo spogląda,

wzdycha nad losem człowieka.

6. Jedno słowo wypowiada:

"Effatha- Otwórz się" znaczy.

Cud tym samym zapowiada,

którego wierny doświadczy.

7. Uszy zostały otwarte.

Język z więzów uwolniony.

Serce moje bądź otwarte,

duchu nie bądź zniewolony.

8. Odtąd niech Cię słucham z wiarą,

abym mówił prawidłowo.

Życie me ma być ofiarą.

Język dobre głosić słowo.

***

Czcigodnemu księdzu Krzysztofowi z okazji trzydziestu trzech lat posługi kapłańskiej.

Chór Wierchy serdecznie dziękuję za staropolską gościnę.