+

Kocham i miłuję

1. Kocham i miłuję Ciebie,

co JEST  w moim serca Niebie?

Czy jednak to miłowanie,

czy po prostu błaznowanie?

2. Ktoś JEST bardzo  tutaj ważny.

Czym ja na to jest uważny?

Jak trzeba się zachowuję,

czy ja kocham i miłuję?

3. JESTEŚ, mam świadomość, czuję

że choć trochę Cię miłuję?

Trzeba w Twojej Obecności,

mieć trochę przyzwoitości. 

 +

Wyrocznia

1. Tu wyrocznia zakopiańska,

zawitała aż do Gdańska.

W Szczecinie również jest znana,

i czasem tam jest słyszana.

2. Wyrocznia ma to do siebie,

wróży z fusów, nie jak w Niebie.

Tam świat po Bożemu widzą.

Z każdej wróżby mocno szydzą.

3. Rzeczywistość jest Prawdziwa.

JEST Odwieczna, stale ŻYWA.

To JEST Prawda jednym słowem.

Kreśli dzieje Swoim kołem.

4. W zanadrzu ma interwencję,

Swą Boską Piękną Potencję,

Która czasem los dopuszcza

i karę na ludzi spuszcza.

5. Tam wyrocznie nic nie znaczą.

Ludzie zawsze nędznie kraczą.

Wyrocznia Prawdy nie powie.

Bóg JEST Prawdą w Jednym Słowie.

***

Takiej jednej,

ku pokrzepieniu serca. 

 +

Furtka woli

1. A co tam w tej

głowie siedzi?

Kto to powie i wyśledzi.

Kto zna myśli moje syćkie,

me tajemne, sercu bliskie?

2. JEST Ktoś taki, choć Tajemny.

Bardzo bliski, nie przyziemny.

Zanim jeszcze myśl się pocznie,

ON zna już każdą zaocznie.

3. Nic przed Nim się nie ukryje,

to co tu na świecie żyje.

Nie schowa się tajemnica,

ani żadna okolica.

4. Jest ten drugi i stworzony,

który ma te długie szpony.

On do serca się zakrada

i jak basza się rozsiada.

5. Nie wnijdzie bez Twojej zgody,

do serca twego zagrody,

jeśli będzie zatrzaśnięta,

na dodatek uśmiechnięta.

6. Gdy woli furtka zaparta,

klucz od wewnątrz się znajduje,

taka dusza siebie warta.

Zły do niej się nie właduje.

7. Niczym złodziej się nie wkradnie.

Nic Twojego nie zawładnie.

Nie przywłaszczy twej własności,

bo należy do Miłości.

8. Nic mojego na tym świecie,

nawet najzwyklejsze śmiecie.

Syćko jest Twoją własnością,

także na wiek wieków włością.

9. Tyś Panem i Mym Królem.

Serce śpiewa jednym chórem.

Bez Ciebie, by nie istniało.

Niechby Tobie i bić chciało.

10. Duszo mojej duszy, Panie,

czy pokochać będę w stanie.

Tu na ziemi cuda Twoje

i te moje troski, znoje?!

11. Miłowanie to rzecz święta,

nie ma tutaj nic lepszego.

Nim do Nieba będziesz wzięta,

smakuj Chleba Powszedniego.

 +

Znaki Paruzji

1. Ostateczne już

  nadchodzą,

Czasy Eschatologiczne?

To znaki nas naprowadzą,

na wydarzenia tragiczne.

2. Medziugorie, objawienia

co do naszych czasów trwają,

nie są wcale bez znaczenia.

Tyle do myślenia dają.

3. Relatywizm Prawdy Bożej.

Każdy ma dziś  prawdę swoją.

Oj, gorzej już być nie może.

Ludzie Boga się nie boją!!!

4. Szatan to zwycięstwo odniósł,

że w niego mało kto wierzy.

Rozum tutaj klęskę poniósł.

Kto się dziś z tą Prawdą zmierzy?

5. Hulaj duszo, diabła nie ma.

Bez Boga, jakby żyjemy.

Ależ to jest ludzka ściema.

Mało co pokutujemy.

6. Lewactwo tak się 

panoszy.

Ideologia złowroga.

Kogo dziś Miłość poruszy?!

Żyjemy, jakby bez Boga.

7. Dzieci zabijane wszędzie.

Matki mają swoje brzuchy.

Co to będzie, co to będzie?!

Człowiek na Prawdę jest głuchy.

8. Małych dzieciątek zabójstwo.

Pan Bóg tego nie wybaczy.

Na świecie jest ludobójstwo.

Życie nic całkiem nie znaczy.

9. Sam diabeł wszedł do Kościoła 

i na Mszę ogonem dzwoni.

Kłamstwo wszędzie dookoła.

Maryja nas nie obroni.

10. Cierpliwość Boża skończona.

Ojciec ma dosyć Przedwieczny.

O, Miłości Nieskończona!!!

Miecz Boży jest obosieczny.

11. Przyjdzie takie oczyszczenie.

Wniwecz obróci niewiarę.

Dziejów bliskie zakończenie.

Bóg spuszcza na ziemię karę.

***

Ludzie opamiętajcie   się!!!

 +

Jezu, trzeba Tobie UFAĆ.

1. Jezu, trzeba Tobie UFAĆ.

Wiary w sobie nie zatracić

i nie wolno nam się poddać.

W duchu Nadziei utracić.

2.  Czemu Cię o więcej proszę?

Czyżbym Łasce nie dowierzał?

Czasem sam siebie nie znoszę,

żem codzień się nie powierzał.

3. Jaka we mnie wiara słaba

i Nadzieja bardzo płona.

Czemu rodzi się obawa?

Miłość niech ją znów pokona.

4. Nie godzi się Darem gardzić,

który od Ciebie pochodzi.

Wciąż utyskiwać, marudzić.

Naprawdę tak się nie godzi.

 +

Jak nas widzą, tak cię piszą.

1. Co tam w środku  w człeku siedzi,

jaka się tożsamość skrywa?

Wzrok tu nie da odpowiedzi.

Tak to często z nami bywa.

2. Głos do twarzy nie pasuje.

Wnętrze to nie powierzchowność.

To nam wizerunek psuje.

Ocena to nie jest pewność,

3. że ona kogoś  nie skrzywdzi.

Jak nas widzą, tak Cię piszą.

Ludzie w środku są prawdziwi,

serca naszego nie słyszą.

4. Ty mnie widzisz w  Prawdy Świetle.

Tak , jak trzeba, to wystarczy.

Dusza sobą jest w tym  tle.

Twój obraz niech się nie spaczy.

***

Reni

 

+

" Człowiek jest uczyniony ze wspomnień".

1. Czym jest człowiek,? Wspomnieniami.
W duchu ludzkim są zawarte.
Razem z tymi marzeniami.
Serce ludzkie jest uparte.

2. Dwa duchowe "ja" istnieją.
Dusza je ludzka zawiera.
Wszak, czy w Niebie zaistnieją?
Czy Prawda do nich dociera?

3. Pierwsze "ja" Stwórcę wspomina,
bowiem od Ojca pochodzi.
Ciągle serce upomina,
i mu pomaga nie szkodzi.

4. Niższe ciało nasze zwodzi
i ma wymagań tysiące.
To niestety duszy szkodzi,
bo w cielesności grzęznące.

5. Wokół siebie się obraca,
pasji mając swych tysiące.
Człek w ten sposób się zatraca,
Twe Serce  gasi płonące.

6. Pasje wiele głosów tworzą,
chór to jest dominujący,
które głosem ducha morzą,
a duch staje się gasnący.

7. Duch, jeśli nie jest za mocny,
nie wspomina swej godności
dziecka Bożego, jest mroczny
w nim Duch Święty nie zagości.

***

Na kanwie

Poematu Boga i Człowieka,

Marii Valtorty 

z księgi III, s. 111.

Nikt nie może dwom panom służyć". ( Mt 6,24-34)

 +

"Nikt nie może dwom panom służyć".

( Mt 6,24-34)

 

1. Jak tu Panu nie dziękować.

W duszy taka radość wielka.

Serce może eksplodować.

Jestem duży, jak muszelka.

2. Ty nie dajesz małych rzeczy.

Twoja Dłoń jest bardzo hojna.

Miłość Twoja mnie uleczy.

Raduj się duszo dostojna.

3. Czemu jestem tak niewdzięczny?

Dobro trzyma mnie pozorne.

Na życzenie duch się męczy.

Działania tak nieudolne.

4. Jakże ciężko się pożegnać,

z tym wstrętnym własnym nałogiem.

Swą słabość zmusić i przegnać.

Pojednać się ze Swym Bogiem.

5. Krzyż zrobić sobie na czole.

W Imię Ojca, Syna, Ducha.

Znaleźć się w Maryi szkole.

Wygnać z siebie złego ducha.

6. Samego siebie się zaprzeć.

Mocno klamrę Łaski ująć.

W górę hen wysoko spojrzeć.

I swojego wreszcie dopiąć.

7. Wprzódy trzeba znienawidzić.

Własną zniewoloną wolę.

Ze zła trzeba zawsze szydzić.

W sercu mieć Twą Dobrą Wolę.  

8. Dwa wektory tutaj chodzą,

jeden ciągnie mnie do złego.

Chęci dlatego zawodzą.

Nic nie wskóram tu dobrego.

9. Drugi jest aktywny, walczy.

Miast chęci ma dobrą wolę.

Za nim dobra wola świadczy,

która niszczy słabą wolę.

10. Zło jest bezkompromisowe.

Złowi, a potem cię zniszczy.

W swej destrukcji jest masowe.

Potrzebuje Twoich zgliszczy.

***

Robinsonowi od piętaszka.

 +

Święta Cecylia

1. Męczennico najsłynniejsza.

Dobrze panno urodzona

i Rzymianko najpiękniejsza,

głosem cudnym nawiedzona.

2. Czystość oddała Miłości.

Waleriana w nią wciągnęła.

W, którym sercu dziśka gości?

Ona czystą być umiała.

3. Anioł bronił jej dziewictwa.

Piękne wieńce trzymał w rękach.

Dziś dla świata, to dziwactwa.

Przyjęła, by zginąć w mękach.

4. Brata, Walerian skaptował.

Tyburcjusza, co chrzest przyjął.

On też Pana umiłował.

Razem z nimi później zginął.

5. Wieki całe już minęły.

Jej sława żyje świętości.

Piękne głosy, z Niej się wzięły.

Patronka wśród chórów gości.

6. Na organach wodnych grała

i bardzo cudny głos miała.

Obyś w Niebie coś zagrała,

jaka dusza Twa wspaniała. 

 

+

Panny mądre i panny głupie.

1. UFAM, jeszcze nie  Czas przyszedł,

Gdybym wiedział,  kiedy przyjdzie,

Na przeciw Niego bym wyszedł.

ON w Swoim Czasie przybędzie.

2. Idzie, krokiem tak dostojnym.

i nikogo nie pominie.

Duchu nie bądź bogobojnym.

Nie myśl tylko o swej winie.

3. Do Cię niczym złodziej przyjdzie,

nie znasz dnia, ani godziny.

Niech ci  wcześniej cosik wyjdzie,

zanim będą odwiedziny.

4. Zdąży i na czas przybędzie,

4. z jasną Twarzą, a nie srogą

przez drzwi zamknięte wnijdzie.

po Swą własność, duszę drogą.

5. Nie martw się na pewno przyjdzie,

ciągle z lampą pełną czuwaj,

oliwy Wiary, tej Bożej.

Spokój w swym sercu zachowaj.

6. Lepiej będzie, a nie gorzej.

  Nie może braknąć oliwy.

Wprzódy na duszy wydobrzej.

Do końca bądź sprawiedliwy.

7. Kup i swą lampę napełnij.

O Mój Panie, Dobry Boże.

Serce Wiarą uzupełnij.

Wnet zostanie puste łoże,

8. a dusza do Ciebie pomknie,

na gody wieczyste w Niebie.

Wieko Twego życia domknie.

Czy zdążę pokochać Ciebie?

Nie oglądaj się za siebie

 

+

Nie oglądaj się za siebie

1. Żyj tak, jakbyś tutaj nie żył,

dla tego marnego świata.

Obyś coś dobrego przeżył.

Inaczej to będzie strata,

2. dla życia twego całego,

które tracąc, to zyskujesz,

jeślisz zrobił coś dobrego.

i siebie trochę miłujesz.

3. Nie oglądaj się za siebie.

W okno jutra nie spozieraj.

Żyj o Dobrym Bożym Chlebie

i na pokusy nacieraj.

4. Ciesz się, jakbyś się nie cieszył.

Raduj, choć dusza się smuci.

Byś zanadto się nie spieszył,

bo czas to syćko ukróci.

5. W samotności, bądź szczęśliwy.

W Twojej duszy JEST Twa Miłość,

ŻYJE w tobie nie na niby,

Która tylko sprawia radość.

6. Rzeczywistość Sama w Sobie,

Która wie o Tobie syćko,

nawet kiedy spoczniesz w grobie,

ONA będzie ciebie blisko,

7. w duszy Twojej już Tam w Niebie,

gdzie Światłość ogarnia wszystko.

I nie pytaj więcej siebie,

dlaczego ma tu siedlisko,

8. na dnie duszy Twojej cudnym.

W sanktuarium twym serdecznym.

Człowiekiem poczuj się godnym.

W Nim zawsze jesteś bezpiecznym.

9. Patrz na to, co zwie się "dzisiaj".

Teraz masz do dyspozycji.

Przeszłość z przyszłością nie mieszaj.

W dobrej bądź zawsze kondycji.

Beatyfikacja ks. Jana Machy

 

+

Beatyfikacja ks. Jana Machy

Beatyfikacja Sługi Bożego, ks. Jana Machy

1.  " Nasz Haniku" i Kapłanie.

Sługo mężny, prawowity.

Twoje zgilotynowanie,

wydało owoc obfity.

 2. " Żyłem krótko", jak mówiłeś.

..."ale cel swój osiągnąłem"

Dobra tyle zostawiłeś.

Byłeś po prostu Aniołem,

3. który na to się narodził,

by w szacie kapłańskiej chodził.

Życie oddał dla Ojczyzny.

Kawał z Ciebie był mężczyzny.

4. Modlę ja się dziś do Ciebie,

do pięknej duszy kapłańskiej.

Teraz masz Tam dobrze w Niebie.

Żyjesz w Obecności Pańskiej.

 5.  Ja o wiele dłużej żyję 

i celu nie osiągnąłem.

Nie wiem, czy celu dożyję?

Życie swoje marnowałem. 

6. Ojczyznę miłą błogosław.

Z Nieba spozieraj łaskawie.

Za Nią  do Ojca się wstaw.

Niech dąży ku Swej poprawie. 

Prostota Boża

+

Prostota Boża

1. Prosta droga jest do Boga,

ale to nie autostrada.

O, ty moja duszo droga,

czemu serce ci wysiada.

2. Prostota, cnota wskazana.

Na co dzień bez komplikacji.

Duszo moja tak spaprana.

Od Wiary nie ma wakacji.

3. JESTEŚ Drogą wprost do Nieba.

Prawdą, jak Twa Rzeczywistość.

Nam Twojego Życia trzeba.

Oczywista oczywistość.

4. Prosty, to nie znaczy prostak.

Prostota nie jest prostactwem.

Oj, jaki ze mnie nieborak.

Takie życie jest matactwem.

5. Ze mnie raczej jest prostaczek,

co ciągle błędy popełnia.

Ni dorosły, ni chłopaczek,

po co ziemię tą zapełnia. 

6. Do Luftu z takim ladaco.

Komu nada się i na co?

Słowo słownych potrzebuje.

Takich, co Słowo szanuje.

7. Dziśka brakuje słowności.

Ze świecą szukać miłości,

a z gromnicą życzliwości.

Smuta, zamiast normalności.

8. Czemu z Drogi Twojej zbaczam

i ulegam swej słabości?

Sobie nawet nie wybaczam.

Sam sobie robię przykrości.

9. Kto, by z takim się zadawał,

który tylko siebie widzi.

Żebym jeszcze nie udawał.

Może bym wyszedł na ludzi.

10. To piszę ku swej przestrodze.

Takiej jednej tak do słuchu,

co spotkałem na swej drodze.

O ty mój zbolały duchu.

11. Dzięki za nocne rozmowy,

pod  okiem Pięknej Miłości. 

Szczęśliwym ja do połowy,

za to mam sporo radości.

11. Nam pisana Jedna Droga,

co prowadzi wprost do Boga.

Droga ciasna, jak szlak górski.

Dla wytrwałych, bardzo wąski.  

12.  Kto Nią w życiu będzie kroczył,

z Prawdą  w swoim serduchu,

byle tylko z Niej  nie zboczył. 

O, Nasz Piękny Święty  Duchu.

Ptasie trele

+

Ptasie trele

1. Tyle dawniej wróbli było,

z rana taki koncert miały.

Ćwierkały aż było miło.

Ptasie Panu się udały.

2. Na polu wrony krakały.

Dzięcioł walił, głośno stukał.

Puszczyki w lesie kukały.

Orzeł swej zdobyczy szukał.

3. Całe bractwo to skrzydlate.

Ptaki podniebne, niebieskie,

ogoniaste i uszate.

Życie 

pędzą takie sielskie.

4.  Stwórcę sobą chwalą wszystkie

i nawet o tym nie wiedzą.

Nam tak serdeczne i bliskie.

W Niebie pewnie się  dowiedzą.

5. One móżdżek mają mały,

a człowiek rozum posiada.

W Twoich oczach ptak wspaniały.

Chwalić Pana więc wypada.

Wschodzące Słońce Sprawiedliwości

+

Wschodzące Słońce Sprawiedliwości

1. O, Słońce Sprawiedliwości,

JA bez Ciebie nic nie zacznę.

O, Moja Piękna Miłości

tylko z Tobą cosik pocznę.

2. Jak ołów są ciężkie chmury

przesłaniają one Ciebie.

Niech serce patrzy do góry,

na Boga, Który JEST w Niebie.

3. Póki ich Panie nie przegnam,

Promieni Twych nie zobaczę.

Wprzódy więc nałóg swój wygnam,

rzewnie w swym sercu zapłaczę.

4. A kiedy niebo błękitne,

oczy mej duszy zobaczą.

W Twej Łasce wreszcie zakwitnę. 

Święci radością uraczą.

Non omnis moriar

 +

Non omnis moriar

1. Dlaczego, tak być już musi?

Przecież  być  mogło inaczej.

Nikt Tam Jego nie przymusi.

Siebie pytać trzeba raczej.

2. Gdzie JESTEŚ przed człekiem skryty?

Kto myśli Twoje odgadnie?

O, Nieznany, nie odkryty.

Myśl Cię szuka nieporadnie.

3. Tęskno mi za Piękną Prawdą.

Wciąż ode mnie JEST daleko.

Za Miłością nieodgadłą.

Prędzej padnie na mnie wieko,

4.  mojej nędznej doczesności

i na Twe Łono powrócę,

do Pięknej, Światłej Miłości.

Wreszcie to życie ukrócę,

5. gdzie prośby będą skończone,

także ziemska ma gonitwa.

To życie będzie spełnione

i ma ta ostatnia bitwa.

6. Dusza ciało przyjmie nowe,

uwielbione, doskonałe.

Syćko będzie cudne, zdrowe.

Szczęście takie pełne, trwałe.

7. Tu me prochy już bez tchnienia,

nie będą już mieć życzenia.

Skończą się troski,

marzenia.

Ustaną syćkie wspomnienia.

8. Co zostawię ja po sobie,

poza  mej materii garstką.

Nic, bo całość spocznie w grobie.

Życie jest Życia namiastką,

9. Twojego Nieskończonego.

Powrócę do Ducha Twego.

Tam nie potrzeba niczego,

oprócz dobra stąd naszego.

10. Dobro jednak się ostanie,

które zgromadzić zdołałeś.

Kochać dalej będziesz w stanie.

Jeśli tutaj miłowałeś.

11. Ja nie wszystek umrę, Boże.
Cosik tam ze mnie zostanie.
Nim Tam w Niebie znajdę łoże.
Serce ziemskie bić przestanie,

12. to serce moje serdeczne,
dopiero zabije w Niebie!!!
"Ja" w Sercu Twym jest bezpieczne,
będzie żyło już dla Ciebie.

13. Tam dusza oczy otworzy,
które takie ujrzą dziwy.
O, Cudny Baranku Boży.
Raz zabity, wiecznie Żywy.

***

Przyjacielowi od

mojego serca,

który je tak rozpala i przewierca.

Wspomnienie obowiązkowe bł. Karoliny Kózkówny, dziewicy i męczennicy