Oswajanie chwili

 

+Oswajanie chwili

1. Próbuję się z tym oswoić,

jakoś sobie z tym poradzić.

Chwili nie sposób  rozdwoić,

ani z pamięci wysadzić.

2. Tych chwil dosyć sporo było,

warte wspominania wszystkie.

Prysło to co się przeżyło,

sercu są tak teraz bliskie.

3. Do ciebie się przywiązałem,

przyjaciela tak wiernego.

Nagle z tobą się rozstałem,

tak mi smutno jest bez niego.

4. Twój żywot nie trwał zbyt długo,

dekady nie doczekałeś.

O ty dobry mój psi sługo,

tyle mi radości dałeś.

5. Bracie mniejszy mój hultaju

tak radosnym kundlem byłeś.

Czy spotkam się z tobą w Raju,

jakże serce me podbiłeś?

Na zielonej Boskiej hali

https://photos.app.goo.gl/2yVVPajJJcPR55JKA

 +Na zielonej Boskiej hali

1. Coś odeszło razem z tobą

i zostało skremowane.

Serce spowite żałobą,

jak we mgle to Zakopane.

2. W sercu pozostaniesz moim

nawet kiedy stąd odejdę,

ogrzeję w futerku twoim,

aż swe ukojenie znajdę.

3. Potem we śnie cię zobaczę

razem z piratem kochanym.

I tak rzewnie znów zapłaczę

nad tym losem zafajdanym.

4. Wiele nam radości dałeś,

zostawiłeś wspomnień tyle.

Kundlu, ale się udałeś,

dzięki za przeżyte chwile.

5. Ciebie nie ma, ja istnieję

i nie mogę się pogodzić.

Mam taką jeszcze nadzieję,

razem Tam na spacer chodzić.

6. Pasterz wyjdzie na spotkanie

z barankami, owieczkami.

Przyjdą piękne do nas łanie.

Dobry Boże będziesz z nami.

7. Tygrys z lampartem dołączy,

zewsząd zlecą się ptaszęta.

Twa Miłość wszystkich połączy,

przyjdzie Matka Wniebowzięta.

8. Święty Józef nas ugości,

ziemski ojciec Zbawiciela.

Zjawią się Święci w radości,

już zawsze będzie Niedziela.

9. Dobry Pasterz paść nas będzie,

na zielonych swych pastwiskach.

Dołączą piękne łabędzie.

Wszystko zjedna się w uściskach.

10. Spotkam wszystkich braci mniejszych,

razem z piratem, hultajem.

Już nie znajdę ludzi grzesznych,

Nowa Ziemia będzie Rajem.

11. Pan niespodzianki szykuje,

tym co za życia kochali.

Tam Życia nikt nie zatruje,

na żywej zielonej hali.

12. Nutę tą zanucę temu

co był moim przyjacielem.

Zaśpiewam psu tak  bliskiemu.

Tyś JEST Naszym Stworzycielem.

+Serdeczne wspomnienie pirata-hultaja

 +Serdeczne wspomnienie
pirata-hultaja

1. Tajemnica niezgłębiona

w fenomenie życia skryta.

Zagadko nie odgadniona,

co tak za me serce chwyta.

2. Co tą materię ożywia,

że staje się ożywiona,

jaki to mechanizm sprawia,

że to coś żyje aż skona?

3. Atom jest bezuczuciowy,

sam w sobie martwy, nieczuły,

i choć w ruchu jest bezpłciowy,

ma atomowe muskuły.

4. Z tych atomów niewidocznych,

Ktoś organizmy zbudował,

byty o formach tak licznych,

w których swe prawa zachował.

5. Na wiosnę się zieleń budzi

w cudnej nadziei kolorze,

która krzepi serca ludzi.

To dzięki Tobie Mój Boże.

6. Na wiosnę matka odeszła,

z nią się mój przyjaciel zabrał.

Z życiem razem ta śmierć przyszła.

Los co dał teraz odebrał.

7. Ziarno zczezło, obumarło,

by z niego życie powstało,

a moje serce zamarło

i będzie długo szlochało,

8. po zejściu brata mniejszego,

tuż przed dwunastą w niedzielę.

Cóż jest od śmierci gorszego,

z tym bólem z Tobą się dzielę?

9. Hultaj żył blisko dekadę,

miał udane swe psie życie.

Odszedł w nicość, na zagładę,

nic już jest po jego bycie.

10. To co żyło w nim przez lata

i dało tyle radości

przeszło do Bożego świata,

żyć będzie w Twojej Miłości.

11. Ciało w proch się znów obróci,

czy dusza wszystka obumrze,

choć to wiarę mą zakłóci,

żyć będzie choć ciało umrze.

***

Ku żywej pamięci

niezapomnianego

brata mniejszego

pirata-hultaja.

Choć już cię nie ma,

to nadal jesteś w moim sercu.

+Epitafium dla mojego brata mniejszego pirata-hultaja.

 

+Epitafium dla mojego

brata mniejszego pirata-hultaja.

Wciąż na swój sposób przeżywam rozstanie z naszym przyjacielem kundlem piratem-hultajem,

który dziś skonał na dłoni brata.

Jaworzynka, Dolina Strążyska i wreszcie Gubałówka zdobyte z tym wiernym bratem mniejszym i towarzyszem tych niezapomnianych wypraw górskich.

Choć już nie żyje to jest w moim sercu żywym wspomnienieniem.

Znowu jakaś cząstka własnego jestestwa odłączyła się i poszła w niebyt.

Jesteś i za chwilę przestajesz istnieć.

To przecież nie ma sensu takie pojawianie się i znikanie.

Jak się z tym wszystkim pogodzić,

cóż dopiero pojąć i zrozumieć ten fenomen życia nie tylko człowieczego, jak również tego losu naszych braci mniejszych, z którymi przyszło nam współegzystować?

Kim jesteśmy w porównaniu z  ŻYCIEM Bożym, jeśli nie samą nicością.

"Nie chcę takiego Nieba bez tych kochanych moich braci mniejszych"

św. Franciszek Bernadone z Asyżu.

Jeśli JESTEŚ wszystkim we wszystkich to odnajdę w Tobie pirata i hultaja i spotkam wielu innych swych przyjaciół.

Każde życie jest warte swego istnienia, choćby

trwało ono tylko dziesięć lat, jak to miało miejsce w przypadku hultaja.

W świetle nieskończonego Bytu to doczesne bytowanie jest zaledwie jedną dniówką nic nie znaczącą, a jednak coś mi mówi, że ma ono swoje poczytne miejsce w Twoim zawsze,

ŻYWYM Sercu.

Mój kochany bracie mniejszy oraz niezapomniany piracie i hultaju ty nadal będziesz miał swoje miejsce w moim sercu,

a w Sercu Bożym znajdziesz dalsze swoje przeznaczenie.

Jeśli tak nie będzie to po co mi iść do takiego Nieba, w którym nie znajdę swoich wiernych braci mniejszych.

Alter Christus

https://youtu.be/0qzLRlQFFQ4?si=wv0BbjohwFltg0j

https://youtu.be/ow7D8BtVL-w?si=JfSoYYoixMWMB9oW

https://youtu.be/HrejDpSuGGY?si=AYG1sw6fz6C0XLrB

+Alter Christus

1. Nikt godniejszy tego miana,

by zwał się Drugim Chrystusem.

Nawet Matka Mego Pana

nie na równi jest z Jezusem.

2. W Ręce kapłana Bóg włożył,

całą swą kapłańską godność,

przez nie Ciało Swe rozmnożył,

w NICH kapłaństwa wiarygodność.

3. Całuję RĘCE kapłana,

Krwią Zbawiciela obmyte.

Padam ze czcią na kolana,

wielbię Życie w nich ukryte.

4. Niech tych RĄK nigdy nie braknie,

modlitwy o powołania.

Kto JE kala, tych Pan przeklnie

i nie będzie zmiłowania!!!

***

O kapłaństwie:

"Kapłan jest człowiekiem, który otrzymał od Boga wszystkie jego władze. »Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam« - rzekł Pan do pierwszych kapłanów (J 20,21). »Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!« (Mk 16, 15). »Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi« (Łk 1O, 16).

     Kiedy kapłan udziela wam rozgrzeszenia, nie mówi: »Bóg ci przebacza«, lecz »Ja odpuszczam tobie grzechy«. Podczas konsekracji nie mówi: »Oto Ciało Pana«, lecz mówi »Oto Ciało moje«. Gdyby nie było sakramentu kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas. Kto bowiem włożył Go do tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął wasze dusze do Kościoła, kiedyście się narodzili? Kapłan. Kto karmi je, by miały siłę do ziemskiego pielgrzymowania? Kapłan. Kto przygotuje je, aby mogły stanąć przed Bogiem wykąpane we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan. Zawsze kapłan. A kiedy dusza popadnie w grzech śmiertelny, kto ją wskrzesi do życia? Kto przywróci jej spokój sumienia? Tylko kapłan. Nie znajdziecie żadnego dobra, które pochodzi od Boga, żeby za nim nie stał kapłan.

     Spróbujcie wyspowiadać się przed Matką Boską albo przed którymś z aniołów. Rozgrzeszą was? Nie. Czy mogą dać wam ciało i krew Pańską? Nie. Najświętsza Maryja Panna nie ma władzy sprowadzenia swego Syna do hostii. Choćby stanęło przed wami dwustu aniołów, nie mają oni władzy odpuszczenia wam grzechów. Jedynie kapłan ma władzę powiedzieć wam: »Idź w pokoju, przebaczam ci«. Kapłaństwo jest naprawdę czymś bardzo wielkim. Kapłan zrozumie siebie dobrze dopiero w niebie. Gdybyśmy rozumieli na ziemi, czym jest kapłaństwo, umarlibyśmy nie z przejęcia, lecz z miłości. (...) Kapłan nie jest jednak kapłanem sam dla siebie. Sam sobie nie może udzielić rozgrzeszenia. Nie może sam sobie udzielić żadnego sakramentu. Kapłan nie żyje dla siebie, żyje dla was. (...) Kiedy ktoś chce zniszczyć religię, najpierw atakuje kapłanów, gdyż tam, gdzie nie ma kapłana, nie ma już ofiary Mszy Świętej, nie ma kultu Bożego. (...) Kapłaństwo jest umiłowaniem Serca Jezusa. Kiedy spotykacie kapłana, zawsze myślcie o Jezusie.

Przyczyną upadku kapłana jest brak skupienia podczas Mszy świętej! -u 

Nie zabijaj

 

+Nie zabijaj

Nie zabijaj Prawem Boskim,

w Dekalogu obwieszczonym,

zabijanie jest nieludzkim

przez złych ludzi zawłaszczonym.

Aborcja to zabijanie

życia w łonie poczętego,

powolne Polski zwijanie.

Nie zabijaj, nie rób tego!!!

To śmierci cywilizacja.
Panem życia, śmierci JEST Bóg,
Jego Prawo, Boska racja.
Zbójca przekracza Życia próg!!!

Czekający i Miłosierny

 

https://youtu.be/A5vVOEj1ucA?si=HjxPYpHc4ITfEatl

+Czekający i Miłosierny

Ojciec Miłosierny czeka,

stoi na progu Wieczności.

A czas przez palce przecieka.

Nie trwońmy Jego Miłości.

Do drzwi mego serca pukasz,
słychać ciche kołatanie.
Serca swego nie oszukasz.
Wyjdź na Miłości spotkanie.