+

Miłość jest darem Wieczności

1. Miłość jest darem Wieczności.

Takim darem, nasze życie.

Wdzięczni za to ludzie prości,

co kochają mądrze, skrycie.

2. Miłość Życie Swe oddała

i tam na Krzyżu umarła,

by się dusza wolną stała.

Ojcu kłamstwa nos utarła.

3. Oścień śmierci zwyciężyła.

Wrota Raju nam otwarła,

byś ma duszo w Niebie żyła,

a ty grzeszyć się uparła.

4.  Nikt nie cierpiał tak z Miłości,

jak Baranek Ten bez skazy.

Miał zliczone wszystkie kości.

A ty wciąż masz doń urazy,

5. za to swoje życie marne

i swe krzyżyki doczesne.

A gdzie życie twe ofiarne.

Cierpienie nie jest przedwczesne.

6. Skargi ciągle ślesz do Niego.

Prosisz nie o to, co trzeba,

Ojca, Syna Człowieczego.

Bez cierpienia nie ma Nieba.

 +

Marność nad marnościami.

1. Jak tu żyć wciąż  w tej skorupie?

Od zarania w takiej zbroi.

O, ty potencjalny trupie.

Śmierć w końcu wszystko rozbroi.

2. Taki masz  skafander życia.

W każdym calu genetyczny.

Przez cały czas do użycia.

On jest taki autentyczny.

3. Zbroja nieraz miewa skazy.

Tu jest szpara, tam są braki.

Tyle mam do cię urazy.

Stąd tak jestem bylejaki.

4. Kara jaka, dopust Boży?

Czy zwykłe zrządzenie losu?

Tak się moja myśl tu sroży.

Marność dochodzi do głosu.

5. Tu cielesność figle płata.

Kto zawinił, mama, tata?

Nie szkoda mi tego świata.

Koniec przyjdzie, żadna strata.

6. Tylko ON JEST idealny.

Nieskończony i bezkresny.

Los człowieka bardzo marny.

Taki zwykły i doczesny.

W sercu JEST Pełnia Miłości

 +

W sercu JEST Pełnia Miłości

1. Smutna dusza w cieniu ludzi,

w którym nieraz tak się łudzi.

W blasku Twoim jest radosna,

szczęśliwa, piękna, jak wiosna.

2. "Nie zwracaj serca tęsknoty,

ku ludzkich uczuć okruchom"

Z tego później są kłopoty.

Nie zawierzaj wcale prochom.

3. W Bogu jest Pełnia Miłości,

która na dnie duszy leży.

Od Niej nie doznasz przykrości.

Duch niech Tobie się powierzy.

4. Tylko Prawda serce koi,

smutki leczy, rany goi.

Oblubieniec w twej komnacie.

Kiedy tam się znów udacie?

5. "Przywołuje cię i pragnie",

czeka nieraz bardzo długo.

Niech się twoja wola nagnie.

O, ty nędzny Boży sługo.

6. Skąd się biorą nasze lęki?

Szukaj Jego dłoni, ręki.

Zawsze Jemu składaj dzięki.

Nie bądź letni, ani miękki.

***
Alicja Lenczewska
SŁOWO POUCZENIA

pon. 19.11.1994, godz. 20

† Nie smuć się tym, że jesteś w cieniu ludzi, skoro znajdujesz się w Moim blasku.

Nie zwracaj tęsknoty swego serca ku okruchom ludzkich uczuć, skoro masz pełnię Mojej Miłości.

Nie szukaj oparcia na tym świecie, skoro Moja jesteś cała.

Nie rozglądaj się za miejscem dającym ukojenie twemu sercu, skoro w duszy twojej jest komnata Oblubieńca twego, który przywołuje cię i pragnie.

Nie spoglądaj z niechęcią na ciało swoje, które niszczy czas, skoro dusza twoja dojrzewa do pełni urody we Mnie.

Nie lękaj się opuszczenia przez ludzi, skoro Ja tęsknię za tobą i zawsze oczekuję na miłość twoją.

Świętość kocha małe rzeczy

 +

Świętość kocha małe rzeczy

1. Świętość jest tu w powszedniości,

w znoszeniu niepozorności.

Z małych rzeczy dzień się składa,

z których los swój sens układa.

2. Za te nudy i męczarnie

trudno serce mieć tak wdzięczne.

Lepiej bawić się bezkarnie,

w dni powszednie i świąteczne.

3. Gdy cię ktoś chce zdominować

i zagadać, wręcz zanudzić,

musisz cierpliwość zachować,

na ten czas siebie potrudzić.

4. Świętość kocha małe rzeczy,

lubuje się w codzienności.

Pokora je zabezpieczy,

bo bazuje na Miłości.

5. Ofiara, to wypełnianie

codziennie swych obowiązków.

Takie twoje powołanie.

Nie potrzeba innych związków.

***

Alicja Lenczewska
ŚWIADECTWO

Niedz. 31.08.1986, godz. 9

† Świętość jest w codzienności, w znoszeniu tego, co małe i niepozorne. W dziękowaniu za to, co nudne i męczące. W znoszeniu ludzi: ich pędu ku dominowaniu, ich gadatliwości, ich małostkowości, ich nieopanowania. Rozwijaj w sobie cechy przeciwne i Moją Miłość dla nich – cierpliwość i współczucie. Patrz na wszystko z punktu widzenia potrzeby dla Mojego Królestwa, a nie od strony własnego upodobania. Na każdą swoją myśl, słowo, czynność patrz Moimi oczyma – czy są przydatne dla budowania Mojego Królestwa w sercach ludzi i w twoim sercu. Największą ofiarą jest uczciwe i dobre wypełnianie codziennych obowiązków, uczynność i miłość w każdych okolicznościach.

Rz 9, 6-7

… Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem i nie wszyscy przez to, że są potomstwem Abrahama, stają się jego dziećmi…

 +

Jedyna taka Droga

1. W życiu  tyle dróg zdeptałem.

Szlaków zaliczyłem mnóstwo.

W swej pielgrzymce ustawałem.

Czym ja widział Twoje Bóstwo?

2. Twój szlak do Celu prowadzi,

prosto do samego Nieba.

Na Nim zostać nie zawadzi.

By nie brakło Twego Chleba!!!

3. Gdzie ja jestem, z Kim ja kroczę?

Czy myślami jestem w Tobie?

Ciągle z Tobą ja się droczę.

Wciąż tylko myślę o sobie.

4. Drogą JESTEŚ, Pełnią Życia.

W Tobie żyję od zarania.

Ty miłujesz mnie z ukrycia.

Miłować Bóg nie zabrania.

5. Teraz JESTEŚ na widoku,

w Hostii niepozornej, Chlebie.

Teraz już masz mnie na oku.

Tęsknię i wciąż kocham Ciebie. 

6. Czasem droga się wydłuża,

coraz więcej jest kamieni.

Jest to jednak Droga Boża,

pełna złocistych promieni.

***

Wszystkim małżonkom trwającym do końca przy sobie,

zwłaszcza w chorobie.

 +

Mądre i odważne serce.

1. "Miłość mądra i odważna".

Taka podoba się Bogu.

Musi także być rozważna.

Wiara stoi na Jej progu.

2. Serce mądre dobro daje ,

przy tym musi być odważne.

W końcu ofiarą się staje.

Głupie serce, niepoważne.

3. O, "Przykazanie Miłości",

to "światło dla moich oczu".

Niech w sercu mym zawsze gości,

zwłaszcza na życia uboczu.

***
Alicja Lenczewska
ŚWIADECTWO

pt. 11.12.1987, godz. 13

– Ja to widzę i czuję. Widzę Twoimi oczami i odczuwam Twoim cierpieniem. Ale moja grzeszność i moje własne zło pozostało i ujawnia się przy byle okazji. To jest najstraszniejsze…

† Nie jesteś doskonalsza od innych. Jesteś jedną z nich. Różnisz się tym, że dałem ci więcej łask i widzisz, i czujesz więcej.

Wołaj o miłosierdzie tak samo dla wszystkich, jak i dla siebie. Ostatni atak szatana, który trwa wymaga mobilizacji wszystkich sił i ciągłej czujności nad własnymi reakcjami.

Dziecko kochane, Ja cię leczę, pokazując prawdę. Jesteś razem ze Mną w ofierze za świat i w widzeniu świata. Cierpienie twoje będzie rosło aż się wykona. Bądź tego w pełni świadoma. Już nie jesteś dzieckiem, przed którym zakrywa się to, co brzydkie i przykre i pociesza, by sprawić przyjemność – odwracać uwagę od bolesnej prawdy. Jesteś już dojrzała w miłości oblubieńczej i odpowiedzialność za świat jest twoim udziałem. Uczestniczysz ze Mną jak przystało na oblubienicę. Wiem, co najbardziej rani twoje serce.

Miłość musi być mądra i odważna, aby przynosiła dobro. I ofiarna, aby uwalniała od zła. Będę leczył Prawdą i Miłością – pomagaj Mi w tym. Rozważaj Osiem błogosławieństw i Hymn o miłości. To jest twój program, wzór postępowania i formowania serca. Przykazanie Miłości niech będzie światłem twych oczu i ogniem twego serca.

 +

Pan za ciebie nie wybierze

1. Gdy krok stawiasz patrz pod nogi.

Idź do przodu, wprost do góry.

Czas jest Boży, nie złowrogi.

Przedzieraj się przez te chmury.

2. To już dzisiaj masz wybierać.

Nie licz, że później to zrobisz.

Serce nie chce się upierać,

wtedy szczęścia już nie zgubisz.

3. Pan za ciebie nie wybierze.

Wybór jest twój osobisty.

Kto miłuje w dobrej wierze,

w sercu, sumieniu przejrzysty.

 +

Prawda

Prawda zawsze coś zaradzi,

na dodatek grzech mój zgładzi.

Prawda nigdy nie zawiedzie.

Kto Ją kocha się powiedzie.

***

Syćkim, co  miłują Prawdę.

 +

Nie płacz duszo...

1. Płacz duszo moja nad tymi,

co Cię lekceważą, gardzą,

swymi myślami pysznymi,

nie miłują, choć tak twierdzą.

2. Chcę w duszy z Tobą obcować,

jak przyjaciel z Przyjacielem,

wtedy będę Cię miłować.

Zło jest Twym oskarżycielem.

3. W ten sposób ja Ciebie poznam.

Miłości Twej nie urażę.

Pokoju, radości doznam.

Serce na dłoni pokażę.

4. Chroń mnie przed wiary rutyną,

bym wiedział, co  trzeba czynić.

W opiekę oddam Matczyną.

Serce ma kochać, nie winić.

***
Alicja Lenczewska
SŁOWO POUCZENIA

pt. 7.05.2004

† Trzeba płakać w duszy swojej z powodu braku należnej Mi czci, także w Kościele Moim, i z bólem wynagradzać, i uzupełniać to, czego brak ze strony dzieci Moich i tych, którzy powinni być dla nich wzorem i przewodnikami. To także jest powinnością twoją i dlatego obdarzyłem cię wrażliwym sercem. Coraz więcej będzie okazji do współcierpienia z Matką Moją z powodu braku czci, miłości i dostrzegania Mojej żywej obecności w Kościele i wśród ludzi ochrzczonych w Imię Moje.

Niech płacze dusza twoja – nie nade Mną, lecz nad tymi, którzy okazują Mi lekceważenie i pogardę.
Oni naprawdę nie wiedzą, co czynią, bo nie poznali Mnie, bo nie chcą obcować ze Mną w duszach swoich. Bo popadli w rutynę i tak naprawdę służą sobie samym, posługując się Mną .

 

+

O, ślimaczku

1. O, ślimaczku w swej skorupie,

co Twą nagość, niby chroni.

Znowu cię coś boli, łupie.

Moja Miłość cię obroni.

2.  Po co?

"Przed Kim, ... dziecko Moje?"

Przecież jesteś w moich dłoniach.

Ja znam wszystkie twoje znoje,

nawet pot na twoich skroniach.

3. "Przed szorstkością cię ochronię

świata", nie musisz się czołgać.

W końcu jesteś w Moim Łonie,

Trzeba prosić, trzeba błagać,

4. byś w Mą Litość wciąż ufała.

Ślimaczku, skorupko mała,

ze Mną nie będziesz się bała,

byle Wiara nie ustała.

***

Alicja Lenczewska

ŚWIADECTWO

sob. 30. 08.1986, godz. 9.30

– Czuję się, jak ślimak, który wyszedł ze skorupy i porzucił ją. I czołgam się ślimaczym ruchem bezbronna i naga. Nie ma, gdzie się schronić, i nie ma czym osłonić tej bezbronności...

† Przed kim, Moje dziecko? Przede Mną nie trzeba. Jesteś w Moich dłoniach i nie urażę cię. Chronił cię będę przed szorstkością świata. I nie musisz się czołgać, bo niósł cię będę, aby było szybciej i bezpieczniej.

Nie bój się. Dotknięcia Mojej Miłości osłonią cię. Nie trzeba ci skorupy, którą tak pieczołowicie osłaniałaś swoją wrażliwość przed światem. Skorupa ta oddzielała cię także ode Mnie. Teraz Ja będę twoją jedyną ochroną i tak będzie lepiej. Ta bezbronność będzie gwarantować przylgnięcie do Mnie. A Ja tego pragnę od ciebie i chcę być twym jedynym obrońcą.

– Ile jest stopni zawierzenia i oddania?

† Nieskończenie dużo. I ciągle trzeba się trudzić, by były coraz doskonalsze. Widzisz, to zniszczenie fotografii jest zniszczeniem skorupy, jaka oddzielała cię ode Mnie, a łączyła ze światem i przywiązywała do siebie samej. Przekonałaś się poza tym, jak wielkie znaczenie ma czyn będący symbolem określonej intencji. Czyn w świecie materialnym ucieleśnia intencje – realizuje je. Jest znakiem przymierza ze Mną w określonej sprawie. Wtedy Ja włączam Swoją moc i twoje słowo staje się ciałem. Twój czyn darowany Mi sprawia, że Ja darowuję ci to, co jest treścią intencji. Stąd modlitwa, która jest intencją wymaga czynów w świecie materialnym. I odwrotnie: każdy czyn, każdą sytuację należy łączyć i przyporządkować określonej intencji. Wówczas wszystko jest modlitwą i ma nieograniczoną wartość.

 +

Podziel się swoim czasem

1. Podziel się siłą ze słabszym.

Czasem swym, co go nie mają.

Będziesz przez to silniejszym.

Hojni się nie zubożają.

2. Ubogacaj swą mądrością.

Dziel się z innymi pokojem.

Idź do bliźniego z miłością.

Będzie lżej ci z twoim znojem.

3. Wiarą swą innych zarażaj.

Nadziei nie skąp drugiemu.

Na brata się nie obrażaj.

Nie rób przykrości i jemu.

***

SŁOWO POUCZENIA, 155,

pon. 19.08.1991, godz. 8.50

Mt 19, 16-21     Bogaty młodzieniec

«… Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!»

† Nie odnosi się to tylko do wymiaru materialnego, jak powszechnie jest rozumiane. Rozdaj wszystko, co otrzymałaś od Ojca obficiej niż inni. Rozdaj tym, którzy pod tym względem są ubożsi od ciebie. Daj więc swoje siły tym, którzy są słabsi, swój czas tym, którzy mają nadmiar obowiązków.

Daj mądrość, jaka została ci udzielona tym, którzy otrzymali jej mniej. Daj pokój, jaki na ciebie spływa tym, którzy nie posiadają go tyle, co ty.

Rozdawaj nieustannie te wszystkie dary dobroci Ojca, jakimi w obfitości obdarza cię każdego dnia. Nade wszystko wiarę, nadzieję, miłość.

Dzieląc się tym z ubogimi, będziesz doskonałym świadkiem Moim. Dziel się zatem pokorą z pysznymi. Łagodnością z brutalnymi. Cierpliwością z agresywnymi, radością ze smutnymi.

Obdarzaj ubogich, którym najbardziej brakuje Boga, a ty im Go możesz dać. Ja jestem największym twoim bogactwem – rozdawaj więc, dziel się Mną. Ubogacaj każdego wszystkimi sposobami, jakie są w zasięgu twoich możliwości. A wiele możliwości masz! Masz serce, które może kochać, umysł, który może wysyłać życzliwe myśli, usta do przekazywania pocieszeń, dłonie, by nieść łagodność i pomoc, oczy, by rozdawać pokój i radość.

W każdej chwili możesz dawać skarby zarówno tym, którzy są daleko, jak i tym, wśród których przebywasz. Masz także najdoskonalsze narzędzie, jakim możesz posłużyć się zawsze, by nieść pomoc biednym tego świata i cierpiącym w czyśćcu – a jest nim modlitwa i ofiara.