+

Boski Dar Życia

1. Co zrobić, na to poradzić?

Nie masz wpływu, na urodę.

Nikt nie chciał cię jednak zgładzić.

Czy ON wydał na to zgodę?

2. Nic tu nie masz do gadania

i Rodziców nie wybierasz.

Bóg to widział od zarania,

że w życiu się nie pozbierasz.

3. Geny na żywioł puszczone,

prawami swymi się rządzą.

Jest to, co nam przeznaczone.

Gamety niektóre błądzą.

4. Kto, by nie chciał mieć potomstwa,

jaki Ojciec, jaka Matka?

Różne są tego następstwa.

Dla Stwórcy to nie zagadka.

5. Kto nam taki los zgotował?

Czemu moje życie takie?

Jestem, bym tego żałował,

że jest ono byle jakie?

6. Kto powiedział: być tak musi

i zapewnił, bym nie cierpiał?

Los czasami bardzo kusi.

Lepiej, bym Ciebie uwielbiał.

7. Ty wszystko dobrze stworzyłeś.

Dokładnie to przemyślałeś.

Z góry dobro, zło widziałeś.

A ty mi to odebrałeś,

8 losie ślepy i bezduszny.

Czemu tak się nie udałeś?

"O, człowieku grzeszny, pyszny,

czemu kochać nie umiałeś?"

***

Kochanym moim Rodzicom, którym z serca dziękuję za

dar życia, bez względu na to, jakie, by Ono nie było.

 +

Piersi

1.  Czasem trzeba lata całe,

te kalorie w sobie zbierać.

Tłuste komórki są trwałe,

potem wstyd już się rozbierać.

2. Jak mały biust u kobiety,

silikonem powiększany,

dla większej męskiej podniety,

podobno bardziej udany.

3.Biust od tłuszczu się powiększa,

nawet stanik nie pomoże.

Pierś robi się mniej zgrabniejsza.

Co Ty na to Dobry Boże?

4. Im pierś większa u kobiety...

męskie oczy o tym wiedzą.

Taka ma swoje zalety.

Z  męskich, tłustych inni szydzą.

5. Jeśli męska pierś jest gruba,

przetłuszczona i sflaczała,

dla męskości żadna chluba.

Lepsza chuda, całkiem mała.

6. Piersi każda nosi swoje

i o rozmiar tu nie chodzi.

Moje budzą niepokoje,

grubasowi o to chodzi.

7. Powabne biusty kobiece.

W staniku jeszcze piękniejsze.

Cenię je sobie dalece.

Wszak ja wolałbym mieć mniejsze. 

***

Pięknej i mądrej 

Kobiecie. 

Święte rodzeństwo

 +

Święte rodzeństwo

1. O, Marto Panu usłużna,

i wobec Lekarza "chora".

Moja dusza Tobie dłużna,

więc dziękować dzisiaj pora.

2. Niosłaś Mu pokarm dla ciała,

ON dał Ci Pokarm duchowy.

Dzięki za to, Bogu Chwała.

Niech duch mój też będzie zdrowy.

3. Tu Pan przyjął postać Sługi,

z łaskawości posiłek brał.

Bardzo kochał Święte sługi.

Za to gościem ich się stał. 

4. Bóg i Człowiek czuł pragnienie.
Z łaski posiłek przyjmował.
Dziśka takie me życzenie,
bym czyste serce zachował. 

6. Mistrz do swoich wnet nadejdzie.
Przyjmę Cię z sercem otwartym.
Może w końcu mi coś wyjdzie.
"Byleś nie był tak upartym".

+

Miłość i Przyjaźń.

1. Miłość to wszystko sprawiła,

Która od Ciebie pochodzi.

I Twoja dusza tak miła,

co Miłość z przyjaźnią godzi.

2. Bóg ma humoru poczucie

i tak człeka zaskakuje,

że w sercu rodzi uczucie,

które jak miłość smakuje.

3. Prostych rozwiązań nie daje.

Ścieżkami wiedzie krętymi.

Miłość nigdy nie ustaje.

Małżonków czyni świętymi.

4. Miłość w końcu Przyjaźń rodzi,

bo taka JEST Jej natura.

Przyjaźnią się starzy, młodzi,

Na ich cześć wiwat i hura.

5. Miłość z przyjaźnią ucztują,

przy jednym stole Chrystusa.

Wszyscy razem się miłują,

przy boku Mistrza Jezusa.

6. A Matka Pięknej Miłości,

wciąż cudne serca piastuje.

Ile jest przy tym radości

Sam Bóg Ojciec się raduje.

7.  Matki Bożej Oblubieniec,

Mesjasza ojciec przybrany,

trzyma w ręku piękny wieniec,

co dwóm sercom będzie dany,

8. który ich głowy ozdobi

pięknym kwieciem Łaski Bożej.

Miłość, Przyjaźń dobrze robi.

Lepiej będzie, a nie gorzej.

***

Przyjacielowi od Serca

+

Dziadkowie Pana Jezusa

1. Nie mieć dzieci w czasach tamtych,

miało piętno Bożej kary.

Cóż mówić o Dziadkach Świętych.

Ludziach takiej wielkiej Wiary.

2.  Co się w waszych sercach działo.

Boleść taka była w duszy,

bo dziecka Wam brakowało,

nikt tych łez już nie osuszy.

3. Taka jedna matka była,

którego syna kochałaś,

dusza za swym własnym śniła,

lecz Ty własnego nie miałaś.

4. Czym była dla Was bezdzietność?

Miłość najlepiej wiedziała.

W sercach gościła namiętność,

czysta, jak ta Boska Chwała.

5. Ludzkość na Mesjasza czeka,

w pismach zapowiedzianego,

Zbawcę, Boga i Człowieka,

Mesjasza, Namaszczonego.

6. W końcu gorycz się przelała,

wszak Nadzieja w sercu tliła.

Anna łzy w świątyni lała,

za swą dzieciną tęskniła.

7. Joachim również tam klęczał,

z sercem ściśniętym błagał.

Boga Ojca Serce zmiękczał

i z Anną Łaskę wybłagał.

8. Za równe dziewięć miesięcy,

pośród grzmotów, pięknej tęczy,

rozległ się krzyk niemowlęcy,

taki jeden, najpiękniejszy.

9. Na świat przyszła Matka Boga,

Matuchna Pięknej Miłości,

co zmiażdży głowę wroga,

szatana pełnego złości.

10. Rodzice Maryi Panny,

Pana Jezusa Dziadkowie.

Duchu Święty, nienaganny,

Święci ludzkości Przodkowie.

***

Bezdzietnym

 małżonkom.

 +

Słaba wola 

1. Jeśli twoja słaba wola,

to znaczy, że jest do bani.

To po prostu samowola.

Krzty w niej serca, za nic ani.

2. Co jest taka wola warta.

Nie jest zimna, ni gorąca.

Wola winna być uparta,

a nie martwa i niechcąca.

3. Z taką wolą nic nie można.

Na nic sprzydać się nie może.

Wolo słaba, nie ostrożna.

Kogoś stworzył  Dobry Boże?!

4. Słaba wolo, nic po tobie.

Na co komu taka wola.

Nie przydatna w każdej dobie.

Jednym słowem samowola.

5. Wyzbądź się tej samowoli

i więcej jej nie dogadzaj,

dlatego tak serce boli.

Samowolą GO nie zdradzaj.

***

Każdemu dobrej woli.

 

+

Dość tego dobrego

1. Bratku, dość tego dobrego,

Koniec ze sobą pieszczenia.

Lenistwa wystarczy tego,

Reszta nie ma już znaczenia.

2. Czemu tak Ci marnie idzie,

a wyników nie masz żadnych.

 Sumienie rajcuje, gryzie.

Ty nie jesteś z tych przykładnych.

3. Weź się wreszcie do roboty.

Zaprzyj się samego siebie.

Dosyć już Twojej sromoty.

Inaczej nie będziesz w Niebie.

4. Gwałtownicy, nie ciamajdy,

Tam, do Góry się dostają.

Słabeusze, niedorajdy,

nic dobrego nie wskurają.

5. Doprowadź się więc do ładu.

Zrzuć te kalorie i sadło.

Nie mów tylko gadu, gadu.

Oby Twe ego wysiadło.

***

Tej, co schudła aż trzydzieści kilo.

 

+

Toporowa Cyrhla

1.  Ilem razy tu zachodził,

tam na Cyrhlę Toporową.

Nieraz w nocy stąd odchodził

w czubie wina pełną głową.

2. Z piratem i na rowerze.

lecz częściej na własnych nogach.

I wdychał powietrze świeże,

na krętych tych górskich drogach.

3. Półtorej godziny drogi,

jest z Bulwarów, tam do Ciebie.

Ziutku, Przyjacielu drogi.

co już trwasz u Boga w Niebie.

4. Wciąż w sercu ja Ciebie noszę

i wspominam wspólne chwile.

Pamięć modlitewną wznoszę.

Dyć było nam fajnie, mile.

5. Zakopane pełne gości.

Druhu wierny i poczciwy.

Duch Twój w sercu moim gości.

On nie umarł i jest żywy.

6. Od dzieciństwa my się znali.

Wiele chwil wspólnie spędzili.

W karty z kolegami grali,

Razem ten nasz los dzielili.

7. Mieszkaliśmy blisko siebie.

Płot drewniany nas przegradzał.

Dziśka z siostrą żyjesz w Niebie.

Nikt już nie będzie zawadzał.

8. Dawne czasy nie powrócą,

które w snach się błogo jawią.

Brata z siostrą nie pokłócą.

Młodzi za to się pojawią.

9. Twoim dzieciom się nie spieszy,

do żeniaczki i miłości.

Kto nie kocha, za to grzeszy.

Starość ma tylko przykrości.

10. Aniu, znów z tela wyjedziesz.

Źle na Cyrhli Tobie siedzieć.

Kiedy z powrotem przyjedziesz?

Cóż więcej mogę powiedzieć.

11. Tobie ta nuta wierchowa,

od druha męża Twojego.

Pamięć o Nim się zachowa.

Nigdzie nie znajdziesz takiego.

***

Annie Krzysztof, z domu Topór

 +

Król chwały

1. Tu pod Krzyżem, pod tym znakiem,

daj siły, bo jestem wrakiem.

2. Tyle mam do powiedzenia,

nim Ci powiem, do widzenia.

3.  Zamilkło Wcielone Słowo,

Opadłaś Ma Święta Głowo.

4. Pana Życia nie usłyszę,

w sercu mam grobową ciszę,

5. która dopiero przemawia,

gdy człek pod Nim krzyż swój stawia.

6. Krzyż mój kurczy się, maleje,

a serce bardzo boleje.

7. " Chcesz się z Moim Krzyżem zmierzyć,

ty, co nie chcesz Mi zawierzyć".

8. I serce moje zamilkło.

Com miał mówić, to umilkło.

9. Tu pod tronem Twej boleści.

Słowo Życia pełne treści.

10. Na tym miejscu Boskiej kaźni.

Nic nie przychodzi do jaźni.

11. Serce Twój widok poraża,

i wszystek mój ból obnaża.

12. Przy tym Krzyżu, mój tak nikły

Przy Twym bólu moje znikły.

13. Tu pod martwym Twoim Ciałem,

pojąłem, że nie kochałem,

14.  na miarę Twojej Miłości,

i wciąż robię Ci przykrości.

15. Przy Ołtarzu Boskiej Męki,

wnet ustają ludzkie lęki.

16.  Pod Twym Krzyżem, mój tak mały.

Miłosierny Królu Chwały.

***

Królowi chwały

 +

"Złote dłonie"

1. Złota rączka wiele warta,

u fachowca rzecz bezcenna.

Kobieta co jest uparta

w sercu miłością brzemienna.

2. Taką spotkać i poślubić.

To dopiero szczęścia doznać.

Później z takiej żony chlubić.

Tylko gdzie ją znaleźć, poznać?

3. Mieć dłonie tak spracowane,

od wysiłku przeciążone.

Mieć serce takie oddane,

do modlitwy wciąż złożone.

4. Nieraz trzeba długo czekać,

na taką żonę troskliwą,

by później już nie narzekać,

z duszą na zawsze szczęśliwą.

5. Takich kobiet nie jest wiele,

które do końca miłują.

Takich żon trzeba w Kościele,

serc, co Miłość Twoją czują.

6. Dłonie usłużne w chorobie.

Tak styrane, że aż bolą.

Takie ręce czuć na sobie,

co nie skarżą, nie biadolą.

7. Szacun tym dłoniom oddaję,

i do serca je przygarniam.

Dzięki nim się lepszym staję,

bardziej Twą Miłość ogarniam.

8. Dłonie przy chorym mdlejące,

tak do męża przywiązane

od miłości gorejące,

węzłem małżeńskim związane.

9. Panie Jezu, nie zapomnij,

tych kobiecych dłoni pięknych.

W Księdze Życia o nich wspomnij.

Do Swych je przytul Rąk Świętych.

***

"Złotym dłoniom"

Trzy takie miejsca na ziemi

+

Trzy takie miejsca

1. Kogoś w sercu swoim nosić,

myśleć o nim przez dzień cały.

Wtedy los swój lżej jest znosić,

a świat twój będzie wspaniały.

2. Być w czyichś modlitwach stale.

Czy nie piękna jest to sprawa?

Śpiewać w sercu ku Twej chwale.

Mieć serce, co się napawa.

3. Być w twych myślach, nie od święta,

Twoją myśl w swym sercu pieścić.

Jakże dusza  uśmiechnięta.

I ciebie do serca zmieścić.

4. Miejsce takie znaleźć sobie,

gdzie nie czujesz samotności.

I nie myśleć już o sobie,

gdy jest się blisko Miłości.

5. Takich miejsc w świecie nie mało.

Trzeba ich codziennie szukać.

Oby tylko nam się chciało,

do Serca Twojego pukać.

***

Duszy ofiarnej i cierpliwej

 

+

Jelonek

1. Pod Giewontem, pod Tatrami,

i w Dolinie Bystrej wody,

chadza se między świerkami,

jelonek pełny ślebody.

2. Śni o dawnych młodych latach,

wspomina czasy minione.

Myśl jego buja w zaświatach.

Życie jego niespełnione.

3. Towarzyszką mu samotność.

i ta przyroda Tatrzańska.

Czasem nuka go markotność.

Nieraz fantazja ułańska.

4. Gdzieś dzieciństwo się podziało.

Młodość umkła bezpowrotnie.

Trochę rzeczy się udało.

Chwil przeżytych żal stokrotnie.

5. Tak już z jelonkami bywa,

na tych pięknych górskich  halach.

Jednych życie mocno kiwa,

na wzburzonych, jego falach.

6. Ksywka mu tylko została,

wraz z wierchowymi nutami.

Wreszcie Przyjaźń go spotkała.

W Sercu, lecz nie pod Tatrami.

***

Dla PMP

+

"Moc w słabości się doskonali"

1. Jak swój apetyt pokonać,

jaką tamę mu postawić?

Kto mógłby tego dokonać?

Wola twoja może sprawić.

2. Kto się z samym sobą cacka

i ustępuje słabości,

nie uderza w nią z nienacka,

ten nie jest warty miłości.

3. Jak myślisz, czemu zawodzisz.

Wciąż przegrywasz,  kończysz marnie,

bo prawdę o sobie zwodzisz,

nie przykładasz się ofiarnie.

4. Stąd nie masz sukcesów wcale,

lekceważąc przeciwnika,

nie walczysz z sobą wytrwale,

a twoja pokusa bryka.

5. Nie masz charakteru w sobie.

Twoja jest uśpiona wola.

Bez walki tu nic po tobie.

Nie strzelisz słabości gola.

6. Nie wystarczą dobre chęci.

Zapał nic nie da słomiany.

Wszak zwyciężają zawzięci.

Leniwiec zawsze wyśmiany.

7. Nikt za ciebie nie zwycięży, 

i walczyć nigdy nie będzie.

Ma wola muskuły pręży.

Zwycięża jednak ten mężny.

8. Nie pomogą Ci bicepsy,

jeśli wola, tak nie powie.

Bez niej w końcu zejdziesz na psy.

Zły Ci twą słabość podpowie.

9. Nucę, jakby od niechcenia,

by dać sobie animuszu.

Nie mam nic już do stracenia

i syćko wyżej swych uszu.

10. Tę nutę sam sobie śpiewam

i na swym nosie pogrywam.

Ze słabością swoją kłócę.

Nie walcząc, więc nie wygrywam.

11. Laury tylko mężny zbiera.

Sukces ofiarny zdobędzie.

Niech cię w dobrym wola wspiera

i słabości się pozbędzie.

12. Tobie tą nutę poświęcam,

temu, co w siebie uwierzy.

Sam do walki się zachęcam.

Słabość niech się z wolą zmierzy.

***

Tobie mój drogi Przyjacielu.