+Oswajanie chwili
1. Próbuję się z tym oswoić,
jakoś sobie z tym poradzić.
Chwili nie sposób rozdwoić,
ani z pamięci wysadzić.
2. Tych chwil dosyć sporo było,
warte wspominania wszystkie.
Prysło to co się przeżyło,
sercu są tak teraz bliskie.
3. Do ciebie się przywiązałem,
przyjaciela tak wiernego.
Nagle z tobą się rozstałem,
tak mi smutno jest bez niego.
4. Twój żywot nie trwał zbyt długo,
dekady nie doczekałeś.
O ty dobry mój psi sługo,
tyle mi radości dałeś.
5. Bracie mniejszy mój hultaju
tak radosnym kundlem byłeś.
Czy spotkam się z tobą w Raju,
jakże serce me podbiłeś?
To kolejny wiersz o wiernym przyjacielu. Jak musiał być Ci bliski. Tyle ucuć i tęsknoty przemawia przez te strony. Obyście się spotkali!
OdpowiedzUsuń